თუ ინარჩუნებ შენს სიმშვიდეს,გონებაც გერჩის,

როცა ქვეყანა თავს კარგავს და შენც გექაჩება;

თუკი მაშინაც,როცა ყველა გიყურებს ეჭვით,

რწმენა საკუთარ თავისადმი რწმენად დაგრჩება;

და თუ ლოდინიც შეგიძლია დაუღალავი,

თუ გწამს სიმართლე,უამრავი სიყალბის მნახველს;

თუკი,ყველასგან მოძულებულს, არ გძულს არავინ,

და მაინც,მუდამ გაურბიხარ ბრძენკაცის სახელს;

თუკი ოცნებობ და ოცნებებს არ ემონები,

თუ ამბობ იმას,რასაც ფიქრობ,რაკიღა ითქმის;

თუ იღებ ქირდვას,როგორც ხოტბას,მშვიდი გონებით,

რადგანაც იცი,რომ ორივე ერთია თითქმის

და ამბობ შენსას,თუნდ ამ ნათქვამს,მართალს,რიგიანს,

ათასი ბრიყვი ათას სულელს მრუდად მიუტანს;

თუ დაგინგრიეს,ოფლის ფასად რაც აგიგია

და შენ კი მაინც მის აღდგენას იწყებ ჯიუტად;

თუ ძალგიძს,რისკით მონაგები ოქროს ქისებით

სახლში გაქცევას კვლავ თამაშში ჩაბმა არჩიო,

და რომ წააგებ,აღჭურვილი კაცურ ღირსებით,

თუკი ეცდები,სინანული ვერ შეგამჩნიონ;

თუ კვლავ აღაგზნე ყველა ნერვი,გული,კუნთები,

რომლებიც,დროით გაცვეთილნი,უკან იხევენ;

თუ საბოლოოდ ძალდაცლილიც არ მოდუნდები,

სანამდის შესძლებ ამოღერღო სიტყვა "სიმხნევე";

თუ ძალგიძს,ბრბოში შეხვიდე და კაცად იარო,

დარჩე,რაც იყავ,თუნდ ხელმწიფის ეტლით მიქროდე;

არც ზრუნვამ გარგოს და არც მტრობამ დაგაზიანოს

და ყველას აზრის შემსმენელი,შენსას ფიქრობდე;

თუ დროს იგულებ მასწავლებლად,მშობლად,ძმობილად

და თუ წამობით გადაზომავ ყოველგვარ მანძილს,

მაშინ ჩათვალე,რომ სამყარო შენი ყოფილა,

რადგან შენ,შვილო,შეიძლება გეწოდოს კაცი!

(თარგმანი ზვიად რატიანის)