L'amour

მე ისე მოგენდე

მე ისე მოგენდე,
როგორც ქარს ფოთოლი,
როგორც ზღვას - პატარა ხომალდი.
როცა შორს რჩებოდი,
ვიყავი ობოლი,
ჩამქრალი პატრუქივით ვბოლავდი.
რა მოწყენილია
ეს ქვიშის ხალიჩა,
ჭრიჭინას სიმღერა უნიჭო,
არ გინდა -
სიყვარულში თავები დავიხრჩოთ?
ან, ლურჯ ზღვას მივენდოთ უნიჩბოდ?
შენი სიყვარული
წააგავს ამ ტალღას,
მოდის და კვალს არ ტოვებს ნაპირზე,
მე მინდა
მარტო დავრჩე ამაღამ,
დავჯდე და ღრუბელივით ავტირდე.

მედია კახიძე

მაჩვენე წინა კომენტარები
  • მდე

    ცისია

    მოწყენილი პოეზიის სიყვარული სულ სხვაა მარიამ და მოწყენილიად ყოფნა სულ სხვა :) 

    მარიამი ❀_მ თქვა:

    ნამდვილად ცის :) რა ვუყოოთ მიყვარს მოწყენილი პოეზია :შ :)

    ცისია_მ თქვა:

    ამ მხრის შენ მუდამ მომღიმარი უნდა იყო  ჩემო კარგო ;)

    მარიამი ❀_მ თქვა:

    ხანდახან მეც ვარ ცუდად და მაგიტომ :) :**

    ცისია_მ თქვა:

     მარიამი  რატოომ მოგწონს ასეთი ფრაზები შენ?? :(

    მარიამი ❀_მ თქვა:

    როცა შორს რჩებოდი,

    ვიყავი ობოლი, :))

  • მდე

    მარი

    კი ძალიან ცის..  :(და ამ ბოლო დროს ძალიან სენტიმენტალური გავხდი :( :დ

    ცისია_მ თქვა:

    ძალიან საყვარელია მარიამ :)))

    მარი_მ თქვა:

     როგორი თბილი მაგრამ სევდიანია :s :s <3

  • მდე

    ცისია

    სიყვარულის ბრალია ))

    მარი_მ თქვა:

    კი ძალიან ცის..  :(და ამ ბოლო დროს ძალიან სენტიმენტალური გავხდი :( :დ

    ცისია_მ თქვა:

    ძალიან საყვარელია მარიამ :)))

    მარი_მ თქვა:

     როგორი თბილი მაგრამ სევდიანია :s :s <3