მე ისე მოგენდე,
როგორც ქარს ფოთოლი,
როგორც ზღვას - პატარა ხომალდი.
როცა შორს რჩებოდი,
ვიყავი ობოლი,
ჩამქრალი პატრუქივით ვბოლავდი.
რა მოწყენილია
ეს ქვიშის ხალიჩა,
ჭრიჭინას სიმღერა უნიჭო,
არ გინდა -
სიყვარულში თავები დავიხრჩოთ?
ან, ლურჯ ზღვას მივენდოთ უნიჩბოდ?
შენი სიყვარული
წააგავს ამ ტალღას,
მოდის და კვალს არ ტოვებს ნაპირზე,
მე მინდა
მარტო დავრჩე ამაღამ,
დავჯდე და ღრუბელივით ავტირდე.
მედია კახიძე
ცისია
მოწყენილი პოეზიის სიყვარული სულ სხვაა მარიამ და მოწყენილიად ყოფნა სულ სხვა :)
მარიამი ❀_მ თქვა:
ოქტომბერი 12, 2013
მარი
კი ძალიან ცის.. :(და ამ ბოლო დროს ძალიან სენტიმენტალური გავხდი :( :დ
ცისია_მ თქვა:
ნოე. 1, 2013
ცისია
სიყვარულის ბრალია ))
მარი_მ თქვა:
ნოე. 16, 2013