ადამიანი ფერებს არა მარტო ხედვით აღიქვამს, არამედ მთელი არსებით, კანით, შეგრძნებით.
თქვენ თუ იცით რამდენი ფერი არსებობს? 
 საერთოდ, ჩვეულებრივ   ადამიანის თვალმა ბუნებაში შეიძლება გაარჩიოს 300 ფერის ტონალობა. მხატვარი კი ამ ფერებს გაათმაგებულად აღიქვამს.
 მე-20 საუკუნის მიწურულს ამერიკელებმა გამოსცეს “ფერთა ატლასი,” სადაც 7000 ფერია აღნიშნული, აქედან 4000-ს აქვს სახელი, ხოლო დანარჩენი ნომრებით არის აღნიშნული. რაც არ უნდა საოცარი იყოს, ეს უამრავი ფერი, რომელებიც ხიბლს აძლევენ ჩვენს სამყაროს, სულ რამოდენიმე ფერისაგან გამომდინარეობენ. ეს არის სამი ძირითადი ფერი: ყვითელი, ლურჯი და წითელი. ხოლო თეთრი და შავი არის აბსოლუტური სინათლე და აბსოლუტური სიბნელე, რომლებიც ამ ფერებს ანიჭებენ მუქ და ღია ტონალობებს (სინათლესა და სიბნელეს). 
 ფერი როგორც საგანი არ არსებობს. იგი საგნის თვისებაა. ეს არ ეხება ცას და ცისარტყელას _ ზუსტად ცისარტყელას ფერებიდან გამოჰყვეს მხატვრებმა 3 ძირითადი ფერი და ამ სპექტრის ფერებიდან დაასახელეს ცივი და თბილი ფერებიც. თბილია ის ფერები, რომლებიც მზეს უკავშირდება (ყვითელი, წითელი, ნარინჯისფერი...), ხოლო ის ფერები, რომლებიც უკავშირდება თოვლს, არის ცივი (ლურჯი, იისფერი, თეთრი, ცისფერი, ნაცრისფერი...). თბილი ფერი არის აქტივობის, ცხოველმყოფელობის, ხოლო ცივი დაკავშირებულია პასიურობასა და სიმშვიდესთან.
განსხვავებული ფერები ადამიანში სხვადასხვა ემოციებს იწვევს. საკმარისია ზუსტად გავეცნოთ ფერთა ხასიათს და ჩვენთვის ნათელი გახდება მრავალი მხატვრის შედევრის ჩანაფიქრი.
  გოეთე ამბობდა: “ყველა ფერს თავისი ხასიათი აქვს და თუ ადამიანი კარგად დაუკვირდება ფერთა ჩანაფიქრს, მის წინ გადაიშლება მთელი გრძნობათა სამყარო...” იგი ფიქრობდა, რომ თეთრ ფერში ყველა ფერი იბადება, ხოლო შავში _ კვდება.