უნდა ვიცოდეთ, რომ ჩვენს გულისსიტყვებს (აზრებს) სამგვარი საწყისი აქვთ: ღვთისგან, ეშმაკისგან და ჩვენგან. ღვთისგანაა გულისსიტყვები, როდესაც ღმერთი ღირს-გვყოფს, გვეწვიოს სულიწმიდისმიერი განათლება, აღგვძრავს უფრო მაღალი წარმატებისთვის და შთაგვაგონებს მაცხოვნებელი შემუსვრილებით, რომ მცირედით წარვემატეთ, ანდა უზრუნველობის გამო რაიმემ დაგვამარცხა, ანდა როცა ღმერთი განგვიცხადებს ზეციურ საიდუმლოებს, ჩვენს ნებასა და განზრახვას უმჯობესისკენ წარმართავს... ეშმაკისგანაა გულისსიტყვები, როცა ის ცდილობს ძირს დაგვცეს როგორც ბიწიერებით ტკბობით, ასევე ფარული განდიდებით, დახვეწილი ცბიერებით, ოდეს სიცრუით წარმოგვიდგენს ბოროტებას სიკეთის სახით და ჩვენს წინაშე ნათლის ანგელოზად გარდაისახება... ხოლო ჩვენგან წარმოიშობა გულისსიტყვები, როცა ბუნება (ჩვენი) იხსენებს იმას, რასაც ვაკეთებთ, ან გაგვიკეთებია, ან მოგვისმენია... (წმ. კასიანე რომაელი