მონაზვნობა იყო ის მარილი, რომელიც კაცობრიობას ინახავდა საბოლოო განხრწნისაგან, როცა თავად მარილმა დაკარგა ძალა, ქვეყნის დასასრულიც მოახლოვდა, ქვეყნიური სამყარო სულიერად გაღატაკდა, დაბერდა, მას უკვე აღარ ძალუძს მიცემა ისეთ მონაზონთა, ვისაც შეეძლო დაეტია და ეტარებინა ეს საიდუმლო ქრისტიანობისა, საიდუმლო უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესი... ქვეყნიერება არსებობდა ამ საიდუმლოსთვის, ხოლო მის მატარებელთა გაქრობის შემდეგ თანდათან გაქრება თავად ქვეყნიერებაც...