მე მატკბობს მსუბუქ თინას წყალობა,

უბოროტობის მწვერვალი განცდა,

შრომით წიგნები მოგვიწყალობა,

ვერ ავუწონით იღვაწა რაც და...

არ შეუძლია არ გიზიაროს

წილი თავისი, სასიხარულოდ;

მიმოთავმდაბლობს, საქმით ხმიანობს

სული, მაისი სასიყვარულოდ.

მისი გული ხომ ბავშვივითაა,

უმანკოებით ღმერთთან რომ მყოფობს,

დაუვიწყარი ფიქრივითაა,

სამაგალითო ხალისით შრომობს.

მან განუტოტა, კოტეს, ფესვები,

წამოაზარდა ხედ, ნაყოფისთვის:

მათ, უანგაროდ, დაუთმეს წლები

"წიგნის სავანეს", ზესრულყოფისთვის;

განუზომელად მეტი აკეთეს

მკითხველთ თვალ-გულთა ნათელყოფისთვის.

მე მატკბობს მსუბუქ თინას ნათელი

და ბოროტების არად ჩაგდება;

დღესაც ანთია თაფლის სანთელი...

სამაგალითო ხსოვნად ჩადგება.

                                  15.10.2014წ.