ქარვისფრად ელავს ალური ალი

ცა შემოდგომის ღია ფერია

ჩვენ, ერთანეთით ისევ ვართ მთვრალი

თუმცა ჭაღარა გამოგვერია.

და ახლა როცა დაუკრეს ვალსი,

რა ჭაბუკურად აძგერდა გული

ნაზად ვრიალებთ და ყველა ნავსი

ქრება, გვშორდება, ხდება წარსული.

არის მრავალი ლამაზი წამი,

ფერადოვნების ძალით ერთობა

მოგვნატრებია ყმაწვილურ ჟამი

ნაზ ოცნებებთან ურთიერთობა.

იყო გრძნობები და მონატრება,

იყო ვარდები, იყო იები

ლამაზია და მწამს, არ გაქრება

ამ გრძნობის ჩვენი ისტორიები.

ჩვენ სიყვარულზე ლექსებს დაწერენ

და სიყვარულის ლამაზ სტრიქონებს

აამღერებენ, ცად დაარწევენ

ნაზი ნოტები გულს დაიმონებს.

ქარვისფრად ელავს ალი ალური

ცა შემოდგომის ფერით ლაღია

და ჩვენს გულებში ცელქი ამურის

მარადიული გრძნობის დაღია.

• ილია ელიზბარაშვილის პოეზია •