ცეცხლის სტიქია ხომ ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
აღელვებული ზღვაც ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
უკიდეგანო ცაც ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
ამწვანებული ტყეც ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
თეთრი ზამთარიც კი ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
ცხელი ზაფხულიც ხომ ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა.
თვით დედამიწა ძან ლამაზია,
მაგრამ შენსავით არა!

ილია გვასალია