სიფითრე ღაწვების, სილურჯე ბაგეთა,

ჩურჩულით ნათქვამი - ვით ბოდვა - მშვიდობით

მშვიდობით? მშვიდობა ჯოჯოხეთს დანებდა

და ლურჯად დაბინდდა ცა მარადისობით.

ქარი ქვებს ეხლება ხრინწიან ხველებით,

და წყალი მოწყვეთავს დამსხვერულ ნავიდან,

სული კი - მიილტვის უცნაურ ცხელებით

შორეთში, საითაც ის ქალი წავიდა.

ილია ელიზბარაშვილი