ტერენტი რომ დაგემართება ადამიანს ის შორს ვერ წავა და ჰა მეც ტკივილით ცრემლებ ჩამშრალი გავყურებ შენს გზას.. გზას რომელიც უსასრულოა..

შენ არ გეგოონოს როომ მიყვარხარ უბრალოდ ეგოიზმი მტკივა .........

არც ის მანაღვლებ ოდესმე თუ მოხვალ უბრალოდ სიმარტოვე მახვევს თავბრუს და კიდევ ხალხის ბრბო აღტკინებული რომ დამხვევიან გარს და ათას კითხვას სვავენ...

თუ გინდა გაჩუქებ ლამაზად შეფუთულ სევდას რასაც ''სიყვარული'' ქვია და ახლა თავად იარე მთვარეზე შეყვარებულმა, შენ გაბედნიერებდეს წვიმის წვეთები და თავად ინავარდე ტალღებს ამოფარებულ სევდასთან.

მე კი გამიშვი დაე ვიფრინო და შენსკენ აღარასდროს გამოვიდხედო, დაე ვიყო ''მე''

და მე აწ ყველასგან მოშორებული მათთან ახლოს მყოფი.. მე ბედნიერი უბედურებით სავსე გულით და მე სიიცოოცხლის ხალისიით სიკვდილში მყოფი... სიიცოოცხლიით მფეთქავ სიცოოცხლის წყურვილს ვიკლავ და მივაბიჯებ სიიციივის მორევში.. იქნებ გამოვფხიზლდე? იქნებ მოვიდე გონს იქნებ ეს იყოოს ჩემი სიყვარულის და სიიხარულის საწყისი..