....დედა ტერეზამ,კეთილი სიტყვა იქნებ მოკლეც იყოს და იოლი სათქმელიცო, მაგრამ მისი გამოძახილი  დიდხანს ჩაგვესმისმოდესო... დრო დიდი არ გასულა,მაგრამ,გამოძახილი მართლაც დიდია,მართლაც კეთილი,სხვა არაფერი !!! მერე რაა,რომ უჩვეულოდ ცრემლიანი,უჩვეულოდ სევდიანი,უჩვეულო ღიმილიანი...ყველას სურს კეთილი ცხოვრება, მაგრამ ძალიან ცოტამ თუ იცის როგორ გამოიყენოს იგი(ოქსენოტიერი),შეძლო???ვფიქრობ,რომ კი...მას არც ხელი  უკრავს და არც კიბე მიუდგამს,იმ ღრუბელისთვის სადაც კორონას ვეძებდი,აუღელვებლად,ღრუბელი გადააადგილა და გამიღიმილა...    კეთილად ცხოვრობს??? არა,ნამდვილად არ ვიცი...ცხოვრება?მით უფრო კეთილი?არა...თუმცა ვიცი,რომ კეთილს უნათებია მის სასულეთში,სითბოს უგაზაფხულია მის საგულეში,გასაოცარ ვნებას უკარნავალია მის არსებაში და საუკუნეზე უდიდესი ხალისიანი წამები უჩუქებია ჩემთვის.... )))....და მაინც,რაშია კეთილი,როცა მეტკინა,მეწყინა,ვეღარ ვგრძნობ და ცარიელი ვარ,ალბათ ნიღაბში,რომელიც ძალიან გვიყვარს,მაგრამ ნაკლებად გვესმის მისი ფილოსოფიის...გავადიადე,ვაწმინდანე,ვავარსკვლავე და სადღაც საკუთარი თავი დავკარგე...ვიპოვნე და დამენანა...მან ხომ....მან ხომ გააღმერთა.....