არ მესმის რატომ ამბობს ხალხი "ნახვამდის"

შეუძლია ვინმეს იგრძნოს??

ჩვენ შეგვიძლია გაფრენა... ვიპოვოთ საკუთარი გზა...

მე არმესმის რატომ იმალება ამდენი ტკივილი ჩვენს ყოველ უჯრედში მაშინ როდესაც საყარო ასეთი თბილია..

იმდენად სევდიანია გარემო რომ ცრემლებიც მეზედმეტება მის გამოსაფხიზლებლად..

ჩვენიით .. ხმოოლოდ ჩვენით...

ეს არის რაღაც ათასგვარი ნაერთი ჩვენით ანთბული ცეცხლწაკიდებული სევდაში ჩამხვრჩვალი და მაინც ჩვენი ზეციდან წამოსული ცრემლებით ჩამქრალი...

ნუთუ შეგვიძლია უარყოფა გრძნობის .. სიფხიზლის.. ნუთუ შეგვიძლია ვიყოთ ისე თითქოს არ არსეობოობს.. ეს ბრძოლის მიტოვებას გავს მაშინ როცა მოგების კარი გავხენით და მივატოვეთ..

მე არმესმის