დავუკვირდეთ ფესტოსის დისკოს. მის ცენტრში ყვავილია, რაც წინაპართა მიწას ნიშნავს, ანუ ღვთისმშობლის წილხვედრ მიწას და ამიტომაც ეძღვნება ზედ დაწერილი ჰიმნი სწორედ მას. მისი უძველესი სახელია ფუტი ( ფუტ–კარი), ასევე ძველბერძნებთან მოხსენიებული ფასიანე. მისი მთავარი სიმბოლოა მომრგვალებული პირამიდიონი. ამ მომრგვალებულ ფორმას ხშირად ვაწყდებით ე. წ. ომფალოების სახით, ომფალო კი ჭიპს ნიშნავს. ანუ: იქ, სადაც ფასიანეს მთაა, სამყაროს ჭიპი მოიაზრება. ფასის მთა კი აქ გვაქვს, რიონის სათავეში.

ფესტოსის დისკოს სიმბოლოებს შორის რამოდენიმეჯერ გვხვდება ომფალოსი, ანუ ფალოსი და ზედ მოთავსებული პასკის ფორმის პირამიდიონი.

ეგვიპტელებისთვისაც ყველაზე მთავარი სიმბოლო ეს იყო, ოსირისის ფალოსზე ჯდება პირამიდიონი–ბენ–ბენი, რაც ისიდას სიმბოლოა. ჰელიოპოლისში იყო აღმართული ობელისკი ზედ ბენ–ბენით. როგორც ჩანს, ამ სიმბოლოების აღმართვით მთელ დედამიწაზე სურდათ აქედან წაეღოთ მადლის ნაწილი.

მამა ავთანდილ გიორგობიანი თავის წიგნში "ფუსტები" ამტკიცებს, რომ სწორედ კავკასიონზე იყო ღმერთების შესაკრებელი. მართლაც, მე ადრეც ვთქვი და ეხლაც ვიმეორებ, რომ "ფას" ნიშნავს შესაკრებელს. ამ საიდუმლოს კი სახარების ერთ ეპიზოდს ვუკავშირებ, კერძოდ იგავს ქვრივის ორი ლეპტის შესახებ, სადაც ქვრივი სწორედ ისიდა–ღვთისმშობელია და მისი ადგილი მინიშნებულია იქ, სადაც ფასის შესაკრებელიაო.