წმ.ტიხონ ზადონელი ფიცხი ხასიათის იყო. ხშირად მრისხანებდა. რასაც განიცდიდა. უფალს სთხოვდა დაეხსნა განსაცდელისაგან.

ერთხელ ღმერთს ბევრი ევედრა მომივლინე ავადმყოფობა, რისხვისაგან რომ განვიკურნოო. ამ დროს ჩაეძინა და ძილში იხილა:

ვითომ ტაძარში დგას, მღვდელს კი საკურთხევლიდან ყრმა გამოჰყავს, რომელსაც მოსასხამი  აცვია. წმ.ტიხონი ეკითხება, თუ ვინაა. მღვდელი პასუხობს ბასილიო, რაც მეფეს ნიაშნავს ბერძულად. წმ.ტიხონი ყრმას მოსასხამს ხდის და მარჯვენა ლოყაზე კოცნის. ყრმა კი ამ დროს მარჯველა ხელით მარცხენა ლოყაზე ურტყამს. ტკივილისაგან წმ. ტიხონი ყვირის და იღვიძებს.

წმ.ტიხონმა იგრძნო უფლის შემწეობა. მადლობა შესწირა უფალს და მას შემდეგ აღარავისზე და აღარაფერზე მრისხანებდა.