იცინის, ტირის, ის!

...სევდიანი, ფიქრთ გასართველად...…

ჩვენ,

ვცხოვრობთ ადამიანებს შორის,

რომლებიც ოცნებებს

არაფრად ჩაგითვლიან,

სიცილს დააყრიან

და შემდეგ,

ცეცხლშიც შეგიყრიან...

"გულუბყრვილოდ"…

დღეს,

მოვდიოდი ქუჩაში,

და დავინახე,

ისევ ის სურათი იყო...

პატარა გოგონა ასფალტზე იწვა,

მძინარი.

მრავალჯერადი იმედგაცრუებით დაღლილი,

ოცნებების…

ჩვეულებრიობისგან დაღლილი მოვდიოდი

სახლისკენ. სადარბაზოში შემოსულს,

ჰამლეტი…

როცა გულის ხმაური არ გაძინებს,

როცა თითებს შორის ნაპრალებში

მთვარის შუქიც ვეღარ აღწევს..

როცა ოთახი მონატრებით ვეღარ სუნთქავს..

როცა სისხლში გარეული…

  ჩემი თავის მეც არ მესმოდა ხოლმე, მეგობრები მყავდა, მაგრამ სანამ ვინმეს ვნახავდი წერას ვიწყებდი.. არა, ის არ იფიქროთ, კარგი მეგობარი არ გყავდაო, უბრალოდ მე მინდოდა, პირველად ჩემს…

ხუთი საათია გამთენიის...

აღარ მიკვირს, ჩვეულია...

ღამის ძილს ვდარაჯობ...

სიჩუმეში ისევ უხმაუროდ გაისმის

ჩემი გაცრეცილი სუნთქვა...

როგორ მოვიტყუო,

არ…

არასდროს გასაგზავნი წერილი

       ღამე უეცრად თავს რომ არ დამატყდეს თავისი ჯადოსნობით და მონატრებამ…

ჩემს ოთახში

ისევ არ ანთია შუქი...

ფარდები სრულად ფარავს ფანჯრებს...

საათი ჩამოვხსენი...

აღარ ისმის დროის მექანიკური ხმაური...

შეციებული ვწევარ…

მე გავიქცევი...

დავტოვებ ჩემს უსულო სახლს

ჩემებურად მოუწესრიგებელი წესრიგით,

იატაკზე მიმობნეულ პურის ნამცეცებს,

და ჩიტებისთვის ღია ფანჯარას...

კიბეზე…

Per aspera ad astra…