ძირითადად…

ეს ხო მონატრებაა, რომელიც სულს აფორიაქებს... 

გაზაფხულის ერთ მშვენიერ დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა: 

- დილა მშვიდობისა, ქალიშვილო! იები აყვავებულა,…

მე შენ მიყვარხარ და არა ეს ცა

მე შენ მჭირდები და არა ეს აბობექრებული ზღვა

მე ჩვენი მინდა…

ატალახებულ მიწაზე ჩუმი, ჩემი ფეხის ნაკვალევიღა ჩანს.. თითქმის ყველა დაემალა სიყვარულიფერ წვიმას, ასე რომ მოისწრაფოდა ჩვენსკენ ჩვენს ჩასახუტბლად.

და მე ისევ და ისევ ოცნებებში ატმისსფერკაბიანი…

იგი საოცრებაა, გონების იდუმალი საჩუქარი, ქვეცნობიერის ტკივილი.

ზოგჯერ იმდენად ლამაზი, როცა იღვიძებ ირგვლივ სამყარო გეზიზღება.ზოგჯერ იმდენად მოკლე, მისი მალე დამთავრების გამო თვითმკვლელობა…

სიჩემეა.. ყველას ძინავს.. აივანზე ვზივარ,მთვარეს ავცქერი და მძინარე ქალაქს.

ცივა, მაგრამ სიგარეტის კვამლი მათბობს და ყავის ჭიქა. დილის 6 საათზე ყოველთვის ასეთი გარინდებაა ჩემთან. “ბუდა ბარის”…