რამდენი ხანი მყვარებიხარ, კინაღამ გადამავიწყდი.... დავდიოდი და შენზე ვფიქრობდი, შენზე კი არა შენით ვფიქრობდი, ყინავდა და შენით მციოდა, მზე აცხუნებდა და შენგან მთბილოდა. მიყვარხარ, ჩემთვის უცნაურად, აუწონავად დაგატარებ ისე როგორც კაცი სულს და გულს... დღეს სადამდე გიყვარვარ? _ცამდე. მე კიდევ ცის იქით, აი ცა რომ იხსნება ელვის დროს ცის შიგნით.ვისაც მე მოვწონდი, ან მე ვინც მიყვარდა, ყველა ცდილობდა დიდ სიმაღლეებზე ელაპარაკა და ლაპარაკობდნენ კიდეც.. მოხვედი შენ და იცი როგორ მოხვედი? მიწიდან არა, ზეციდან არა, იქიდან მოხვედი ტერფიდან მოხვედი და საუბარი ტერფიდან დამიწყე. ვისაც მე მოვწონდი ან ვინც მე მომწონდა მე მათი ოკეანე ვერ მომერევა, შენი წვეთი რაა, წვეთი დამახრჩობს...მოხვედი შენ და ისე საოცრად, ამიხსენი გამარკვიე, არა კი არ ამიხსენი კი არ გამარკვიე მაგრძნობინე ვინა ვარ.. მოხვედი შენ და ყველაფერი თავდაყირა დადგა, არა თავდაყირა იდგა და ყველაფერი თავ-თავის ადგილას დადგა... მე ფერები მქოდა და ვერ ვხატავდი, გიპოვე შენ და სადღა უნდა წავიდე..პატიებას არ გთხოვ რომ ასეთ ფურცელზე დაწერილ წერილს გწერ, რადგან შენ ჩემი  ხარ, ასე გკოცნის მარიამი...