განა სამყარო უსაფრთხოა!
პირდაპირ კედლის მეორე მხარეს იწყება განგაში.
სახლის პატრონის ოჯახის ხმები:
სიცილი. ბუზღუნი, ცრემლები და საათის რეკვა.
შეშლილი ნათესავი - სიკვდილის მთესველი, რომლის შიშითაც
ყველა უნდა ძრწოდეს.
დიდი აფეთქება და მაშველთა დაგვიანებული ნაბიჯები,
ნავები, რომლებიც ცხვირაწევით მიჰქრიან მდორე დინებაში,
ფული, რომელიც უღირსის ჯიბეებს ავსებს,
ახალ-ახალი მოთხოვნები – ერთმანეთზე დახვავებული,
წითელი ყვავილების პირგახსნილი გვირგვინები, ომის წინათგრძნობით რომ კანკალებენ.
იმ კედლის გავლით შედიხარ პირდაპირ ნათელ სახელოსნოში,
იმ წამში, რომელსაც წილად ხვდა, რომ საუკუნეები იცოცხლოს,
იმ სურათებში, რომლებმაც სახელად დაირქვეს ,,მუსიკის გაკვეთილი"
ან ,,ლურჯტანსაცმლიანი ქალი, რომელიც წერილს კითხულობს" –
ის ქალი რვა თვის ფეხმძიმეა, მის სხეულში ორი გული სცემს.
მის უკან კი, კედელზე ჰკიდია უცნობი ტერიტორიების დაჭმუჭნული რუკა.
წყნარად ისუნთქე. უცნობი ლურჯი ქსოვილი მყარად არის
გადაკრული სკამებზე.
ოქროს ლურსმნები შემოფრინდნენ საშინელი სისწრაფით და
მეყსეულად გახევდნენ.
თითქოს ასე უმოძრაოდ ყოფნის გარდა არაფერი ეკეთებინოთ.
ყურები მუდამ გიშხუის – ხან სიმაღლისგან, ხან სიღრმისგან.
ეს დაწოლაა კედლის მეორე მხრიდან.
ეს აიძულებს ფაქტებს, რომ ილივლივონ წარმავლობაში.
ეს აიძულებს ფუნჯს, რომ წარუვალს შეეხოს.
ავადმყოფობის ტოლფასია კედელში გავლა. მტკივნეულია,
მაგრამ საჭირო.
მსოფლიო ერთია, თუმცა კი კედლები...
კედელი შენი ნაწილიც არის.
ადამიანმა ეს ან იცის, ან არ იცის, მაგრამ ასეა,
კედლები დგანან ყველას სულში ბავშვების გარდა.
ბავშვებისთვის ზღუდეები არ არსებობენ.
მოწმენდილი ცა კედელს მიეყრდნობა.
ეს თითქოს ლოცვაა, სიცარიელის მიმართ აღვლენილი.
და სიცარიელე მოაბრუნებს სახეს ჩვენკენ
და წაგვჩურჩულებს:
,,მე არა ვარ ცარიელი, მე ღია ვარ!"
ვერმეერი (ტომას ტრანსტრომერი)
ტეგები: Qwelly, Tom, Transtrom, Vermer, art, poem, ვერმეერი, მხატვრობა, პოეზია, ტომას, მეტი...ტრანსტრომერიპოე, ხელოვნება
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 8:13pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 7:00pm
0 კომენტარი
2 მოწონება
შუალედური წერა
ქეთევან პოპიაშვილი…
გაგრძელება
© 2025 George.
•