V საუკუნის პირველ ნახევარში, იერუსალიმის ეკლესიას წინამძღოლობდა ექვთმე დიდის თანამოსაგრე და მეგობარი, პატრიარქი იუბენალი (420-458 წწ). იუბენალის პატრიარქობას დაემთხვა ის ფაქტიც, რომ აღმოსავლეთის ეკლესიაში რამდენიმე ერესი გავრცელდა და მათ წინააღმდეგ მებრძოლთა შორის, ერთ-ერთი გამორჩეული სწორედ პატრიარქი იუბენალი იყო. 431 წელს ქალაქ ეფესოში მოეწყო მსოფლიოს საეკლესიო III კრება, რომელმაც დაგმო მაცხოვრის ღვთაებრივი ბუნების უარმყოფელი ნესტორის ერესი. ამ კრების თავმჯდომარე წმინდა კირილე ალექსანდრიელი იყო (იხსენიება 22 ივნისს). მის თანამოაზრეებს შორის იყო კი პატრიარქი იუბენალიც; 451 წელს ქალაქ ქალკედონში მოეწყო IV მსოფლიო კრება ევტიქის ახალი, მონოფიზიტური ცრუსწავლების სამხილებლად, რომელიც ამტკიცებდა, რომ განხორციელების შემდეგ ქრისტეს ერთმა - ღვთაებრივმა ბუნებამ მეორე - კაცობრივი - მთლიანად შთანთქა.

      თავგამოდებით იცავდნენ ეკლესიას ერესებისგან წმიდა მამები და მათ შორის ღირსი იუბენალიც იყოს. უარყვეს ევტიქის ერესი და დაამტკიცეს ქრისტიანული, მართლმადიდებლური სწავლება ქრისტეს ღვთაებრივი და კაცობრივი ბუნების სეურევნელობისა და განუყოფელობის შესახებ. მიუხედავად ამისა ერეტიკოსები მაინც აგრძელებდნენ ბობოქრობას. მათ სათავეში ედგა თეოდოსი, რომელიც მოითხოვდა, რომ პატრიარქ იუბენალს საჯაროდ დაეგმო ქალკედონის კრების დადგენილება. წმიდა მწყემსმთავარმა უარი განაცხადა მწვალებელთა თავხედური მოთხოვნის შესრულებაზე. მაშინ უსჯულოებმა ტახტიდან ჩამოაგდეს ნეტარი. წმიდა საყდარი თავად თეოდოსიმ დაიკავა. განდევნილი აღმსარებელი კონსტანტინოპოლში ჩავიდა წმიდა პატრიარქ ანატოლისა (იხსენიება 16 ივლისს) და იმპერატორ მარკიანესთან. წმიდანის ღრმად პატივისმცემელმა თვითმპყრობელმა მოახერხა ორ თვეში პატრიარქის ღირსებებში აღედგინა იგი. ნეტარი მამა იერუსალიმს დაუბრუნდა. ღირსმა იუბენალმა დიდი ღვაწლი გასწია ეკლესიაში გაჩენილი განხეთქილების ბზარის გასამთელებლად. ერეტიკოსთა დამარცხებისა და ეკლესიური მთლიანობის აღდგენის შემდეგ წმიდა პატრიარქი მშვიდობით მიიცვალა.

◄ გუშინ | დღეს | ხვალ ►