ჩემო ბაყდარ!

      გწერს შენი საპყარი

      როგორღაც გული მაქვს დარდიანი და არ იკითხავ, რატო?

      - რატო, საპყარ? - მკითხე, ალბათ, არა?

      - იმიტომ, ჩემო ბაყდარ.

      - ყველას, ალბათ, იმიტომ გვაქვს დარდიანი გულები, საპყარ, კაცები ვართ და დაარდიანი გულებიც უნდა გვქონდეს, კაცს თუ რაღაც დარდი არ აწუხებს, თუ რაღაც დარდის ჭია არ უღრღნის გულის გულს, ის კაცი კი არა და... ჩვენ წინაპრებს უთქვამთ, უდარდელაკაცის დედა ვატირეო. დარდი კაცს ალამაზებს, როგორც დილის ნისლი - მაღალ მთას. დარდი კაცის სულში ისე ანთია, როგორ ღვთისმშობლის ხატისწინ დანთებული თაფლის სანთელი. ერთი კია, დარდს გული არ უნდა შააჭმევინო, მაგრამ მე ვიცი, შენ სხვა რამ დარდით მწერ ამ წერილს, თორემ ვინ ბაყდარი და დარდების გამქარვებელი, თქვი, ჰა, გისმენ, სანამ ბრძოლაში დამიძახებენ.

      - ამ სამი დღის წინ თქვენთან გადავედი, ბაყდარ, ვიფიქრე, იქნებ წერილი გამოაგზავნა-მეთქი და არავინ დამხვდა შინ. დავჯე დერეფანში, დავიწყე ლოდინი. უცებ რაღაც ბზუილი შემომესმა სახლის სხვენიდან. ავიხედე, არავინ არის.

      ბუზების საქმე ბზუილია და უნდა იბზუვლონ, აბა, რა უნდა ქნან, შენ ეგა თქვი, ადამიანების საქმე რომ ადამიანობა არის და კი არ ადამიანობენ, მგლობენ და გველობენ, ამას, რა თქმა უნდა, ყველაზე არ ვამბობ, თრემ ზოგი კაცი იმაზე მეტ ადამიანობას გასწევს, ათასიც რო ვერ შეძლებს.

      ბუზები კი მშვენივრად ბუზობე და მშვენივრად ბზუიან. რა მოხდა მერე, სახლის სხვენიდან ბუზის ბზუილი შემომესმა, გამიხარდა კიდეც, სამარისებური სიჩუმე რატომ უნდა იყოს ბაყდარის სახლში, ბუზმა მაინც იბზუვლოს-მეთქი.

      - ბზზზზზ! - უფრო ხმამაღალი და გაბმული ბზული შემომესმა. შემეშინდა, რაღაც არ ჰაგვდა ჩვეულებრივი ბუზის ბზუილს.

      - ბზზზზზ!

      წამოვდექი.

      - საპყარ, შენა ხარ - მომესმა ბუზის ხმისნაირი ხმა ზემოდან.

      გავჩუმდი. ვიფიქრე, იქნებ მეჩვენება-მეთქი.

      - საპყარ, შენ ხარ-მეთქი? - უფრო ხმამაღლა დამიძახეს.

      - ჰო, მე ვარ.

      - დაჯექი, ახლავე ჩამოვფრინდები!

      დავჯექი, მაგრამ ვფიქრობ, თუ კაცია, ჩამოვა, მაგრამ ეს ჩამოვფრინდები რაღა არის?

      შიში როდის გიჭამია, ბაყდარ? ხო იცი, შიშზე უგემური საჭმელი არ არსებობს ამ ქვეყანაზე. სხვა საჭმელებსხომ გემო აქვს, ზოგს - ისეთი ცუდი და ზოგს - ასეთი ცუდი. მე უგემურ საჭმელზე გეუბნები, თრემ შენ ხომ ჩემზე რამდენჯერ დიდი ხარ და საჭმლის გემოც არავინ დაიკვეხნოს შენნაირად, მაგრამ მე რო კაი საჭმლის გემოვიცი და მე რო უგემური საჭმლის გემო ვიცი, ტყუილია. იმას ვამბობ, ბაყდარ, რო გემო ვიცი-მეთქი, მაგრამ შიშის გემოს ვერ გეტვი, როგორია იცი, მთლიანად უგემურად რომ გადაგაქცევს ადამიანს - ტვინი, გული, სული, ფულტვი, თვალები, ხმა და თმაც კი უგემური გიხდება შიშს დროს ადამიანს.

      ჰოდა, აი ეგეთი უგემური ვზივარ იმ დღს შენს დერაფნში და იმ ვიღაცის ჩამოფრენას ველოდები სხვენიდან.

      - ბზზზზზ! - მოფრინავს, მაგრამ რა მოფრინავს, ლამის შენხელა ბუზი ჩამოფრინდა სხვენიდან და ჩემ წინ დაჯდა. სად გავიქცევი, მთელი დერეფანი უკავია, გასაცლელი არსაითა აქვს. ახლა ვამბობ თორე, გაიქცევი და ფეხდაფეხ თუ ვერ დაგეწევა ფრთები ზედ არ აქვს ერთხე, მანდ, ომში, დიდი თვითფრინავი ვნახე. იმხელა ფრთები ამ ბუზს რო ჰქონდა, იმ თვითმფრინავსაც არ ექნებოდა.

      ამოვიოხრე, მეტი რაღა მექნა.

      - რას ოხრავ საპყარო? - მკითხა ბუზმა.

      - რა ვიცი, აბა, ვოხრავ იმიტომ, რომ უსამართოდ მეჩვენება ახლა ეს ქვეყანა.

      - რატო ვითომ?

      - უსამართლობაა, აბა, მა რა არის, კაცი უნდა იყო და ბუზისა გეშინოდეს.

      - კაცს სულაც აღარ უნდა ეშინოდეს იმის მერე, რაც ბუზი შეჭამს, ხომ გაგიგონია, იყო და არა იყო რა. ახლა შეგჭამ და შენ აღარ იქნები.

      - როგორ, იმოდენა ომებს და ტყვიების ზუზუნს გადავურჩი და ახლა შენ უნდა შემჭამო აქ?!

      - შენ რომ ომიდან ცოცხალი არ მოსულიყავი, ბაყდარი დღესაც სახლში იქნებოდა.

      - შენ რა იცი, ბაყდარი ვინ არის?

      - როგორ არ ვიცი, ბაყდარის მამა რომ დევს ჭპი ჩაუდო ჯიბეში, სწორედ იმ ჭპზე ვიჯექი და იქ უცებ ისე გავიზარდე, ძლივს ამოვფქინდი. ასე ჩემო მანასეო, ხან ისე და ხან ასეო. აქამდე შენებურად იყო, ახლა ცემებუად არის ეს ქეყანა და შეგჭამ, აბა, რას ვიზამ.

      - მაიცა, მაიცა, შენ თუ ლექსად მეუბნები, მეც გეტყვი ერთს.

      - ვნახოთ, რას იტყვი.

      - უგვანო ბუზი იქ ბზუის, სადაც ტყუილი ტყუისო.

      - ეგ რა აბდაუბდა თქვი?

      - სულაც არა, შენ იქა ბზუი, სადაც ტყუილი გატყუებს.

      - მაინც ვერ გავიგე?

      - რაღა ვერ გაიგე, შე კარგო ბუზო, შენი ძუძუმტე ბაყდარი ჰიტლერს ეომება, ამწუთას რო ცოცხალია, მეორე წუთში შეიძება მოკლან კიდევაც და შენ აქ მე მედიდბუზები და შეჭმას მიპირებ.

      - ბაყდარი უნდა მოკლანო?! ვინა, ვინ ბედავს მაგას?!

      - ვინა და ჰიტლერი.

      - ჰიტლერი ვინღა არის? ჩქარა, გამაგებინე, გამაგებინე-მეთქი, ჩქარა?! - გადაირია ბუზი, - მითხარი ახლავე საით გავფრინდე, რო იმისი მზე დავანბელო.

      აბა, რუკას ხომ ვერ დავუხაზავდი, თითით ვაჩვენე ის მიმართლება, საითაც აპირებდა მზის დაბნელებას. გაშალა თავისი დიდი ფრთები და გამოფრინდა. არ ვიცი, კი გამოფრინდა მანდეთ, მაგრამ ბუზმა რა იცის, სახეზე ცნობს ჰიტლერს თუ რა, სადმე პატარაბუზებს არ ჰკითხოს, ჰიტლერი ვინ არისო, ის პატარა ბუზი რას გაიგებს, ვინ არის და საით გაუშვერს ხელს, მეშინია, ემანდ, თავგზააბნეულს სხვა არავინ შემოეჭამოს და დავიღუპნეთ.

საპარი
სოფელი
1944

"ღმერთის შვილები", გოდერძი ჩოხელი

შენიშვნა: პოსტის სათაური არ შეესაბამება მოთხრობის ავტორისეულ სათაურს. პოსტის სათაური არის პოსტის ავტორის მიერ თემატურად შერჩეული სათაური

ტეგები: Qwelly, დარდი, ლიტერატურა, მოთხრობები, ქველი, ღმერთის_შვილები, ჩოხელი

ნახვა: 1338

გამოხმაურებები!

როდის დაიდება დასასრული? მთელი ჯარი ელოდება

უჰ, ჯარი რომ არ ჩანდა, მეგონა არავინ კითხულობდა. ((

nadia

როდის დაიდება დასასრული? მთელი ჯარი ელოდება

ყველაფერი გასწორდა, აღდგენილია გაგრძელებები და შეგიძლიათ მონატრებული წერილების კითხვა განაგრძოთ )) ცოტაღა დარჩა ბოლომდე. 

RSS

ღონისძიებები

ბლოგ პოსტები

Cities and Memory - Remixing the World

გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 4, 2025.
საათი: 6:00am 1 კომენტარი

Certain memories stay with us forever Shot of happy senior woman listening to music with headphones at a retirement home memory stock pictures, royalty-free photos & images Cities and remixes the world, one sound at a time - a world collaboration between artists and sound recordists all around the world. The venture presents an amazingly-various array of area recordings from everywhere in the world, but in addition reimagined, recomposed versions of those recordings as we go on a mission to remix the world. What you'll hear in the podcast are our newest sounds - either a area recording from someplace on this planet, or a remixed new composition based…

გაგრძელება

Why Does Memory Assessment Matter?

გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 11:30am 0 კომენტარი

Faulty Memory - For use in my blog on July 23, 2012. denniss… - Flickr Learning is essential for human improvement. From kindergarten via college, students should be taught and remember an unimaginable quantity of knowledge and abilities. Although studying extends beyond the school years, the amount and Memory Wave intensity of learning that kids, adolescents, and younger adults are uncovered is rarely equaled later in life. Studying is critical to growth. Yet many kids wrestle with learning and memory issues. This can be a priority when a child is…

გაგრძელება

Can a Lifeless CMOS Battery Have an Effect.

გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 2:00am 0 კომენტარი

woman in white top holding a camera All personal computers have a small battery on the motherboard that provides power to the Complementary Steel Oxide Semiconductor (CMOS) chip, hence the identify CMOS battery. This CMOS battery powers the chip, holding info about the system's configuration, such as the onerous disk, date and time, and so forth. It supplies energy even when the computer is off and…

გაგრძელება

Is your Memory at Risk?

გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: აგვისტო 31, 2025.
საათი: 7:30am 0 კომენტარი

Is Your Memory at risk? Memory is probably the most cherished faculties of the human brain, essential for day by day functioning and preserving our id. Nonetheless, Alzheimer’s disease poses a severe threat to memory, progressively eroding it and altering lives irrevocably. Understanding how Alzheimer’s affects memory can empower people to acknowledge early indicators and take proactive steps. Alzheimer’s illness is a progressive neurological disorder characterized by the…

გაგრძელება

Qwelly World

free counters