Qwelly

გამომშვიდობება მთებთან

17 სექტემბერი, ხუთშაბათი

კაჯა პუნარი. სანამ კვლავ გზას გავუდგებოდი, მამა მესერიანმა კიდევ ერთხელ მაჩვენა ნანგრევები და ანტიოქიამდე გაშლილი წარმტაცი თვალსაწიერი. ვხედავდი ზღვას, ჯაბალ ელ-ატრას და სახელგანთქმულ ჯაბალ მუსას[1] და მის ფერდობზე შეფენილ რამდენიმე სომხურ სოფელს. მთის წვერზე სომხების მიერ აღმართული უცნობი ფრანგი ჯარისკაცის ძეგლია. მამა სემერიანს გულთბილად გამოვემშვიდობე და წამოვედი.

◄ წინა ნაწილი

გაგრძელება ►

წიგნიდან: იერიქონის ვარდები, წმინდა გრიგოლ ფერაძე

შენიშვნა: პოსტის სათაური არ შეესაბამება წიგნის ავტორისეულ სათაურს. პოსტის სათაური არის პოსტის ავტორის მიერ თემატურად შერჩეული სათაური

[1] ჯაბალ მუსა, თანამედროვე მუსა დაგი - მოსეს მთა.

ტეგები: Qwelly, გრიგოლ_ფერაძე, დღიური, იერიქონის_ვარდები, ლიტერატურა

მომწონს

1 წევრს მოსწონს ეს