სევდა გულუბრყვილობაში
ჩემო საპყარ!
გწერს შენი ბაყდარი
სამწუხაროდ ამბავი უნდა მოგწერო. სანამ ჩემი წერილის კითხვას გააგრძელებდე, ადექი და ის ფოტოსურათები დაათვალიერე, ფრანგმა მთასვლელებმა რო გადაგვიღეს. შენც ხომ მომწერე ერთი წერილი ამის შესახებ. ხედავ, რას ვგავარ. გახსოვს, მაშინ რ ირწმუნბოდნენ, ეს კაცი კი არა, ეიფელის კოშკის მირაჟიაო. რა გინდოდა, ბიჭო, რაზე მაქნევინე ის საქმე, ვგონებოდი ეიფელის კოშკი, ეს საქმე ხო აღარ დამემართებოდა, რაც იმათ გადამკიდეს აქ დამემართა. ან რაღა ახლა გავახსენდი ამ ჩემი ცოდვით სავსეებს, აქ გიტლერი ნამდვილ კაცებს დასდევს, იმ შენმა სანაქებო ფრანგებმა კიდე ამ გაგანია ბრძოლაში თოვლის კაცს დაუწყეს დევნა. მერე არ იკითხავ, ვინ არის ის თოვლის კაცი?
მე ვარ, ჩემო საპყარ, მე!!!
გაზეთში დაიბეჭდა, რო, საქართველოში, ამა და ამ სოფელში, რა თქმა უნდა ჩვნს სოფელში, ამა და ამ დროს ფრანგმა მთასვლელებმა თოვლის კაცი ნახესო, თან ჩემი სურათიც არის იმ გაზეთში დაბეჭდილი, თქვენი სურათებიც არის, გარს რომ მახვევიხართ, როგორ შემომყურებთ, თვითონ იმ ფრანგების სურათიც არის დაბეჭდილი, აი ამათ ნახეს, ტყუილი არ გეგონოთო. მერე აღწერილია: ტყუილი, ტყუილი, ტყუილი, ტყუილი როო! დაარიგეს ეს გაზეთები და მერე მოხდა, რაც მოხდა. ვნ არ გიცნობს, იმწუთას ხელი დამადეს, ეს არისო. წამიყვანეს გენერალთან, მოვიყვანეთო, მოახსენეს. გენერალმა მაგიდაზე გადაფარებულ რუკაზე ის გაზეთი გაშალა და მეუბნება:
- ამ კაცს თუ იცნობ? - ჩემ სურათს დადო თითი.
- ვიცნობ, ბატონო გენერალო.
- ვინ რის, თუ იცნობ.
- უარი როგორ ვთქვა, მე ვარ.
- აქ საიდან გაჩნდი?
- ჩემი სოფლიდან, ბატონო გენერალო.
- მე გეკითხები, ამ სოფელში როგრო გაჩნდი-მეთქი?
- როგორც ყველა ჩნდება, ბატონო გენერალო.
- მასხარადაც მიგდებ არა! - იყვირა გენერალმა და გასცა ბრძანება:
- სასწრაფოდ მოაათავსეთ იზოლაციაში და ვაი თქვენი ბრალი თუ გაგექცათ.
წამიყვანეს და ჩამაგდეს ბნელ სარდაფში. რათა თქმა უნდა, დამიყენეს მცველები.
ვზივარ და ვფიქრობ: რა გინდოდა შე ჩემი ცოდვით სავსე საპყარო, არ მოვაშარდავდი და ხო ვეგონე იმ ფრანგებს ეიფელის კოშკის მირაჟი.
მერე დაიწყო ჩემი დაკითხვები:
- თოვლის კაცი ვარ თუ უბრალო სოფლელი,
- უცხოპლანეტელი ვარ თუ ამ დედამიწის მკვიდრი,
- გიტლერის აგენტი ვარ თუ...
აღარ დაადგა ჩემ წამებას საშველი. ის იყო თავის მოკვლა დავაპირე, რო კარი იმ ჩვენმა ნაცნობმა დევმა არ შემოამტვრია. მიყარ-მოყარა მცველები, გამომიტაცა და გამომაქცია. ღამეა, მაგრამ მთვარის შუქია. მოვრბივარ, მოგვდევენ და გვესვრიან.
- ვაი დედა! - დაიძახა უცებ დევმა და მუხლებზე ჩაიკეცა.
მივვარდი, ტყვია შიგ გულში ჰქოდა მოხვედრილი. ხელი ჯიბეში ჩაიყო და თხილები ამოიღო მუჭით.
- აჰა, ეს საპყარს წაუღე და უთხარი, თავის შვილებს და შვილიშვილებს აჭამოს, ისეთები გაიზრდებიან როო! არ შეეშინდეს, მე მართლა დევი კი არა ვარ, მე კეთილი ვარ, ეს თხილებიც სიკეთის თხილებია და ვინც ამათ შეჭამს, სუყველაც კეთილი იქნება.
დევმა ერთხელ შეხედა ცას და ისევ ის თქვა:
- ვაი დედა! - წაიქცა და სული დალია.
ჩვენი მდევრები უკვე ახლოს იყვნენ და გავიქეცი. ვეღარ დამეწივნენ. დიდხანს ტყე-ტყე ვიარე და ბოლოს პარტიზანებთან მოვხვდი. ამ თხილებს ძველებრუად კონვერტით გიგავნი. მე სანამ ომი არ დამთავრდება, რ ჩამოვალ, ძალიან მინდა, რო გავიმარჯვო. ერთი რამე მაგრად მჯერა; კაცი სანამ ცოცხალია, არ მოკვდება, ხოლო თ მოკვდა, აბა მითხარ, რისიღა უდნა ეშინოდეს, სიკვდილის იქეთ უფრო დიდი სიცოცხლეა!
ბაყდარი
პარტიზანების ქოხი ტყეში
19... წელი
* * *
სოფელში ამბავი მოიტანეს:
- გაიგეთ ხალხო, გაიგეთ? გიტლერს სიკვდილის ბუზი დასჯდომია!
საპყარმა ეს გაიგონა თუ არა, ხმამაღლა ჩაილაპარაკა:
- ის არის, ის, ის ბუზია, გაუგნია გზა, მიუღწევია!
დაჯდა და თუთნი შეახვია.
სოფელში ბევრი დაბრუნდა და ბევრი ვეღარ დაბრუნდა. ბევრს დიდხანს ელოდნენ. საპყარიც ელოდა ბაყდარს. ელოდა, მანამ შეეძლო.
ერთ დღეს კი სიკვდილის მოსვლა იგრძნო, თვითონვე წამოწვა ტახტზე გულაღმა და თქვა:
- არ მეშინია, არა! კაცი სანამ ცოცხალია, არ მოკვდება, ხოლო თუ მოკვდება, აბა რისიღა უნდა ეშინოდეს, სიკვდილის იქეთ ხომ უფრო დიდი სიცოცხლეა და რაც ამქვეყნად ვერ ვუთხარით ერთიმეორეს, ჩემო ბაყდარ, მოვალ და მანდ ვისაუბროთ.
საპყარსა და ბაყდარის მაგიერ, ამ მოთხრობის დამწერი - გოდერძი ჩოხელი
მინაწერი:
ზამთრობით ჩემს სოფელში დიდი თოვლი მოდიოდა, ყოველდღე თოვდა და თოვდა. შვიდი-რვა თვის განმავლობაში მთლად თეთრი იყო გუდამაყარი.
ერთ დილით წითელი თოვლი წამოვიდა ციდან. საღამომდე წითელი თოვლის ფანტელებს ბარდნიდა ზეცა. პატარა ვიყავი მაშინ, მაგრამ კარგად მახსოვს, როგორ ტიროდა ხალხი: რომელიმე ვარსკვლავზე, ეტყობა, ომი გაჩახდა და ეს სისხლიანი თოვლიც იქიდან მოდისო.
ვიღაცას ეს ამბავი გულუბრყვილობად მოეჩვენება ალბათ.
გონიერი ხო დაფიქრდება - ზოგჯერ რამხელა სევდა იმალება გულუბრყვილობაში.
1999 წელი.
"ღმერთის შვილები", გოდერძი ჩოხელი
შენიშვნა: პოსტის სათაური არ შეესაბამება მოთხრობის ავტორისეულ სათაურს. პოსტის სათაური არის პოსტის ავტორის მიერ თემატურად შერჩეული სათაური
ტეგები: Qwelly, ლიტერატურა, მოთხრობები, ქველი, ღმერთის_შვილები, ჩოხელი
Welcome to
Qwelly
ღონისძიებები
ბლოგ პოსტები
Cities and Memory - Remixing the World
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 4, 2025.
საათი: 6:00am
1 კომენტარი
0 მოწონება
Cities and remixes the world, one sound at a time - a world collaboration between artists and sound recordists all around the world. The venture presents an amazingly-various array of area recordings from everywhere in the world, but in addition reimagined, recomposed versions of those recordings as we go on a mission to remix the world. What you'll hear in the podcast are our newest sounds - either a area recording from someplace on this planet, or a remixed new composition based…
Why Does Memory Assessment Matter?
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 11:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Learning is essential for human improvement. From kindergarten via college, students should be taught and remember an unimaginable quantity of knowledge and abilities. Although studying extends beyond the school years, the amount and Memory Wave intensity of learning that kids, adolescents, and younger adults are uncovered is rarely equaled later in life. Studying is critical to growth. Yet many kids wrestle with learning and memory issues. This can be a priority when a child is…
Can a Lifeless CMOS Battery Have an Effect.
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 2:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
All personal computers have a small battery on the motherboard that provides power to the Complementary Steel Oxide Semiconductor (CMOS) chip, hence the identify CMOS battery. This CMOS battery powers the chip, holding info about the system's configuration, such as the onerous disk, date and time, and so forth. It supplies energy even when the computer is off and…
Is your Memory at Risk?
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: აგვისტო 31, 2025.
საათი: 7:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Is Your Memory at risk? Memory is probably the most cherished faculties of the human brain, essential for day by day functioning and preserving our id. Nonetheless, Alzheimer’s disease poses a severe threat to memory, progressively eroding it and altering lives irrevocably. Understanding how Alzheimer’s affects memory can empower people to acknowledge early indicators and take proactive steps. Alzheimer’s illness is a progressive neurological disorder characterized by the…
გაგრძელებაQwelly World
© 2025 George.
•
