ზიარება ქრისტესთან და ჭეშმარიტი სიყვარული
ბაყდარს!
გწერს შენი საპყარი
მე ვეზიარე, ბაყდარ! ქრისტეს სისხლსა და ხორცს ვეზიარე!
იცი, ზიარება რა არის?!
აბა, საიდან გეცოდინება, ჩემო ბაყდარ, ისეთ დროს დავიბადეთ და გავიზარდეთ, მღვდლებს რომ იჭერდნენ და ხვრეტდნენ, ეკლესიებს რომ ანგრევდნენ, ხატებს რომ წვავდნენ.
ახლაც მაგ სატანების დროა, მაგრამ მე აღარ მეშინია ამის დაწერის, ვინც არ უნდა გახსნას ჩემი წერილი და ვინც არ უნდ წაიკითხოს, აღარ მეშინია მაგათი, იიტომ, რომ ქრისტეს სისხლსა და ხორცს ვარ ნაზიარები.
შენც არ შეგეშინდეს, რასაც გწერ, ამ გაგანია ომის დროს წერილების კითხვისთვის ვის სცალია. ვისაც სცალია და იმან ცივი წყალი დალიოს. მე არავისზე ნაკლებად არ მიბრძოლია. ხო მოგიყევი, როგორც გამომეევნა გერმანელი და ზურგში ტყვია დამარტყა, დაჭრილი გავბობღდი და ბომბისაგან ამოთხრილ მიწაში ჩავიმალე. ჩემს საუბედუროდ ზემოდან თვითმფრინავმა გადმოიფრინა და ისევ იმ ამოთხრილში ჩამოაგდო ბომბი.
გაგონილი მქონდა, ერთხელ ბომბისგან ამოთხრილ მიწაში მეორედ ბომბი აღარ ვარდებაო, მაგრამ ჩემს იღბალს რა ვუთხარი, ი დევის გახვრეტილი ჯიბისა არ იყოს, რა მაინცდამაინც გახვრეტილ ჯიბეში ჩაუდო ი განათლებულმა მამაჩემი ჩემი ჭიპი.
მაგრამ აღარ ვუჩივი ბედს, ქრისტეს სისხლით და ხორცით ვარ ნაზიარები ა დიდი ცოდვა იქნება ამის მერე ჩემს ბედზე დავიწუწუნო.
შენთვის მაშინ აღარ მომიყლია, არ ვიცი რატო, მომერიდა, სიგიჟეში არ ჩამითვალოს-მეთქი, თუ რა იყო. ბომბი რო ჩამოვარდა, მიწა და მე ერთმანეთში აგვრია. დღესაც ნათლად ვხედავ, როგორც მაშინ. თავზე დაადგა ღვთისმშობელი, პირვარი გადამსახა და მითხრა:
- საქართველოში რომ ჩახვა, შვილო, ადი ვარძიის ეკლესიაში და ეზიარე!
მერე გონიც დავკარგე და არც ის მახსოვს, ვი ამომათრია მიწიდან, არც ის, სად წამიყვანეს, ან რამდენ ხანს ვიყავი საავადმყოფოში. ღვთისმშობლის ნახვაც დავიწყებული მქონდა აქამდე.
ახლა ხომ იცი, იძახიან, სტალინმა მღვდლები დაიბარა და ნება დართო, რაც შეიძება მეტი წირვა-ლოცვა ჩატარეთ ჩვენი გამარჯვებისთვისო. არ ვიცი, ვერ მოგატყუებ, თვითონც ჩუმად დადის ეკლესიაშიო, იმასაც ამბობენ. მთავარი კი ის არის, რო მღვდლები გამოჩნდნენ და ამას წინათ მეც გავიცანი ერთი მღვდელი, მეუფე ნიკოლოზი ჰქვია. საუბარში და მის დანახვაზე უფრო ალბათ, დედა ღვთისმშობლის ხილვა გამახსენდა. მოვუყევი, როგორ დავიჭერი, როგორ ვნახე ღვთისმშობელი და რა მითხრა.
წამოდგა, სამჯერ გადაიწერა პირჯვარი და ჯერ თვითონ, მერე მე. მომიბრუნდა და მითხრა, ახლავე ვარძიაში უნდა წავიდეთო. ისევე წავყევ, როგორც ვიყავი. აღარ აგიწერ, რაც გზაზე ჩვენ წვალება გამოვიარეთ, იქით ხო თურქეთის საზღვარია და ვინ გაგიშვვებს, ვინა ხარ, რა ხარ, იქნებ თურქების აგენტი ხარ. ჯავახეთზე გადავედით და ღამე ჩავედით ვარძიაში. თან წვიმს, წვიმს, თითქოს ცამ პირი მოხსნაო. თან ცივა, გაზაფხულის პირი კია, მაგრამ ნამგზავრებს და უძილოებს გვცივა. ვარძიისაკენ მიმავალ გზაზე პატარა ნუშებისა და ტყემლების ხეები ყვავის. უკუნეთ ღამეში სანთლებივით გვინათებენ ეს ხეები გზას. ავუყევით აღმართს და შევედით დედა ღვთისმშობლის სახელობის ეკელსიაში. აანთო მეუფე ნიკოლოზმა სანთლები და განათდა ეკლესია. პირველად ვიყავი აქ და, ღმერთო დიდებულო, ეს რა სასწაულს მაზიარე, უცებ მეთორმეტე საუკუნეში მოვხვდი: აგერ თამარი, იმისი ფრესკის დანახვაზე გულში თითქოს ოქროს სანთელი ამენთო, აგერ დავითი, გიორგი, საქართველოს მხედრობა და, რაც მთავარია, დედა ღვთისმშობელი და ჩვენი მაცხოვარი იესო ქრისტე. შენ ვერ წარმოიდგენ, რა განცდა მქონდა მაშინ, ფრესკებს კი არ ვხედავდი, ჩემ გარშემო ყველაფერი ცოცხალი იყო. ერთად იყო მთელი საქართველო, ერი და ბერი, მეფენი და მხედრიონნი, ამათ ყველაფერს თავს დაჰყურებდა დედა ღვთისმშობელი და მაცხოვარი ჩვენი. აი, იმ პატარა კლდეში გამოჭრილ ეკლესიაშ ეტეოდა მთელი საქართველო, ჩვენს მაცხოვარს რომ მთელი სამყარო ვერ დაიტევს, ისიც იქ ეტეოდა და კიდევაც იყო დარჩენილი ადგილი, რომ შენი საბრალო ძმაც იქ დატეულიყო. ასე მეგონა, რომ ქვემოთ ხეობებშიც ქართველთა ჯარი იდგა და ტევა არ იყო იმათ სიმრავლის.
მეუფე ნიკოლოზმა წირვა დაიწყო. წირვა რა არის, რო ჩამოხვალ, შენ თვითონ ნახავ და ამიტომ აღარ აგიხსნი. ერთს კი გეტყვი, წირვის დროს საიდუმლოდ, სიმოლურად სრულდება ყველა ის გზა, აც ქრისტე ღმერთმა გაიარა. სამი თუ ოთხი საათი ასრულებდა ის დალოცვილი მეუფე ამ წირვას, მე აქთ ვიდექი, ის საკურთხეველში იყო. ბოლოს გაიხსნა საკურთხევლის კარი და მეუფე გამობრძანდა ბარძმით ხელში. ბარძიმი მაღლა ეჭირა. დადგა, გაიარინდა. მე შევყურებდი, არ ვიცი, რა უნდა ვქნა.
უცებ მეუფეს თვალები მიელულა და ასე იყო ერთი ხუთი წუთ. ბარძიმი ისევ ისე მაღლა ეჭირა გაუნძრევლად. აიმ ბარძმშია ქრისტე, რო იცოდე. რო აღარ გაინძრა მეუფე, უცებ რაღაც ნათელმა გადაუარა სახეზე და იმანაც თვალები გახილა, თავისთან მიმიხმო და იმ ბარძიმიდან შემასვა ქრისტეს სისხლი, რომელიც ოდესრაც ჩვენთვის დაანთხიეს.
ჩემს არსებაში მთლიანად შევიგრძენი ქრისტე.
წამოვედით. ჯავახეთი რომ გადმოვიარეთ, მერე გამომიტყდა მეუფე: კინაღამ დიდი ცოდვა ჩავიდინე, შვილოო.
- რა ცოდვა, მეუფეო?!
- ის ბარძმი რომ გამოვაბრზანე და მაღლ ავწიე, სწორედ მაშინ ჩამეძნა, წარმოგიდგენია, ქრისტეს სისხლით სავსე ბარძიმი ხელიდან რომ გამვარდნოდა მძინარე მღვდელს. ღმერთო, დალოცვილო, იდიდე და იძლიერე, რომ არ გამაგდე შენი პირიდან!
- ამინ, მეუფე, გისმინოს უფალმა და გაძლება და მხნეობა მოგცეს, თუნდაც ერთი კაციც რომ მომაქციე ამ მგლებით სავსე ქვეყანაში! - ჩემებურად ემც დავლოცე მეუფე.
მერე იმ ბარძმსა და იქ განცდილზე ბევრი ვიფიქრე და იცი, რას მივხვდი:
- ხომ ცოდვაა წირვის დროს ჩაძინება, როცა ბარძიმი გიჭირავს და შიგ ქრისტეს სისხლი და ხორცია, მაგრამ მძინარეც რომ არ გააგდებ ხელიდან ასეთ ბარძიმს, მაშინ გიყვარს ჭეშმარიტად ქრისტე და ბედნიერია ის ქრისტიანი, ვინც ამას შეძებს!
საპყარი
სოფელი
1944
"ღმერთის შვილები", გოდერძი ჩოხელი
შენიშვნა: პოსტის სათაური არ შეესაბამება მოთხრობის ავტორისეულ სათაურს. პოსტის სათაური არის პოსტის ავტორის მიერ თემატურად შერჩეული სათაური
ტეგები: Qwelly, ლიტერატურა, მოთხრობები, ქველი, ღმერთის_შვილები, ჩოხელი
Welcome to
Qwelly
ღონისძიებები
ბლოგ პოსტები
Cities and Memory - Remixing the World
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 4, 2025.
საათი: 6:00am
1 კომენტარი
0 მოწონება
Cities and remixes the world, one sound at a time - a world collaboration between artists and sound recordists all around the world. The venture presents an amazingly-various array of area recordings from everywhere in the world, but in addition reimagined, recomposed versions of those recordings as we go on a mission to remix the world. What you'll hear in the podcast are our newest sounds - either a area recording from someplace on this planet, or a remixed new composition based…
Why Does Memory Assessment Matter?
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 11:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Learning is essential for human improvement. From kindergarten via college, students should be taught and remember an unimaginable quantity of knowledge and abilities. Although studying extends beyond the school years, the amount and Memory Wave intensity of learning that kids, adolescents, and younger adults are uncovered is rarely equaled later in life. Studying is critical to growth. Yet many kids wrestle with learning and memory issues. This can be a priority when a child is…
Can a Lifeless CMOS Battery Have an Effect.
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 2:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
All personal computers have a small battery on the motherboard that provides power to the Complementary Steel Oxide Semiconductor (CMOS) chip, hence the identify CMOS battery. This CMOS battery powers the chip, holding info about the system's configuration, such as the onerous disk, date and time, and so forth. It supplies energy even when the computer is off and…
Is your Memory at Risk?
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: აგვისტო 31, 2025.
საათი: 7:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Is Your Memory at risk? Memory is probably the most cherished faculties of the human brain, essential for day by day functioning and preserving our id. Nonetheless, Alzheimer’s disease poses a severe threat to memory, progressively eroding it and altering lives irrevocably. Understanding how Alzheimer’s affects memory can empower people to acknowledge early indicators and take proactive steps. Alzheimer’s illness is a progressive neurological disorder characterized by the…
გაგრძელებაQwelly World
© 2025 George.
•
