ეხლა როცა ვაზი ტირის

და კვირტები ხარობს მადლით,

ეხლა როცა მზე იცინის

ვენახში ვარ¹, ვტკბები ვაზით.

ეხლა როცა ვაზი ტირის

და კვირტები ანუგეშებს

ტირის ჯვარიც, ზედ დაჰკიდეს

კვირტი, ნორჩი, უკვდავება.

ტირის ჯვართან ღვთისმშობელიც,

მაგრამ, ხსნა დღის ანუგეშებს,

როცა მოვა აღდგომის დღე

და დაჭრილ გულს გაუმრთელებს.

ვაზი ტირის, დღესაც ტირის,

წამ წუთ დროში სულ იტირებს!2

გული ტირის, დღესაც ტირის...

ცოდვის გამო ვინ იტირებს?

¹_{მამასთან ერთად.}

²  _{”ვაზი ტირის, დღესაც ტირის, წამ წუთ დროში სულ იტირებს!”- პირდაპირი მნივნელობითაც  გაიგე და ამ ფრაზაში იგულისხმე მთელი დაცემული კაცობრიობაც,} ჯერ კიდევ წუთისოფელში მყოფი. კაცობრიობა  სხვა და სხვა მიზეზის და გამო ტირის, ტირის! მაგრამ, ცოდვის გამო ვინც ტირის, თითქოს გაზაფხულზე (განახლების სურნელოვნებაზე) მტირალა ვაზივით, ის იტკბობს, იღებს კვირტისგან (მაცხოვრისგან) ნუგეშს და ასეთ ადამიანში მადლით მეტყველებს მაცხოვარი, მაცხოვარი, ნუგეში მტირალა ვაზისა და მასში (ვაზში, ადამიანში) გამომღებელი ტკბილი მტევანისა,ნაყოფისა!

Ps.  

ის პიროვნება, ჯვარცმული ავაზაკის მსგავსად, რომელსაც აქვს „სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული“(ფს. 50,19), - ეს არის მსხვერპლი ღვთისადმი. და აი, ნუგეშიც, აქვე წერია, - „ღმერთმან არა შეურაცხ-ყოს“(ფს. 50,19) ასეთი ადამიანი და აჰა, მონანული ავაზაკი შევიდა სამოთხეში, ღვთის გზაზე დადგა თავისი ღვთივსათნო მდგომარეობით.

                         12.04.14წ.