გამილამაზე ქუჩები

დამიგე გზები,

შადრევნები

აგვიშენე ხიდები

ფასადები,

მე კი მაინც გეურჩები.

ხალხო გამოფხიზლდით

დრო არ არის ფიქრის,

ხომ ხედავთ წლები როგორ მიქრის,

ახლა დროა მიწისძვრის,

ვიცი გიჭირთ

მეც მიჭირს

ერთად ადვილია გადადგმა ნაბიჯის.

ხალხი არავის ახსოვს,

ოღონდ სარგებელი ნახონ,

გამოსავალი ვსახოთ,

რომ მერე არ ვინანოთ

სადამდე ვიცადოთ

სადამდე ვიდარდოთ

რატომ?

საქართველო დავიფაროთ.

შიშით ხმას ვერ იღებთ,

ტყუილად როლებს ირგებთ,

ტანსაცმელს იხდენთ,

ალაგებთ მზითვებს

აღარ სვამთ კითხვებს

ავსებთ კვამლით ფილტვებს

გაურბიხართ ფიქრებს

აღარ აზროვნებთ

არ ფიქრობთ, რომ წაგვბილწეს.

გვკეტავენ გიჟებში, გვაჭრიან თითებს.

ყალბ რეალობას თვითონ ვიგონებთ

თავი დავიმონეთ,

ამისთვის რა ვიღონეთ?

არაფერი. თქვენ ხომ ვერ გაიგონეთ

გააკეთეთ რაც გინდოდეთ,

ვერ გაბედეთ არ ინდომეთ,

კლდიდან ხტომა ავირჩიეთ

დაიხსომეთ.

დავდივართ ქუჩებში, როგორც ცოცხალ-მკვდრები,

ჩვენთვის ფუჭია უაზრო შეხვედრები

ვიჩოქებთ მათ წინ და შველას ვევედრებით,

ვისაც ჩვენ საერთოდ არ ვედარდებით.

მათ ნუღარ ვევედრებით

ერთად დავდგეთ, ვატრიალოთ ენები.