სიცივეა და ამდენმა ყალბმა გრძნობამ დამღალა
გული არ თბება და ვხვდები რომ პატარა აღარ ვარ
მინდა წავიდე მაგრამ ფეხს ვერ ვდგამ. რადგან აქ არ ვარ
რა თქმა უნდა არ ვეკუთვნი სამშობლოს და ჩემს ქალაქს.

მინდა ვიგრძნო სითბო გულში შემოვიდეს მზის სხივი,
კედელია აღმართული, ცივი გრძნობით დავიწვი
ამდენ სევდას ამდენ  წყენას მთელი გულით განვიცდი,
ეს სითბო, სანატრელი სად წავიდა არ ვიცი.

მარტოობა არის ის რაც სულ, მუდმივად თან დამდევს
შიშის პატარა მარცვალიც ყოველდღე რომ მაწვალებს,
სიკეთეა ის კარგი რამ რაც ამ ქვეყნად თავს ავლენს,
ვიცი ღმერთი ჩემთან არის და მარტოობას დავძლევ.

სიყვარული ოდნავადაც არ კარგავს თავის სახეს,
გახსოვდეთ უსიყვარულოდ შენ ხარ ცივი სამარე,
ვიყოთ ერთად, სიკვდილამდე, ყველგან მხოლოდ მე და შენ
ერთად ვბრწყინავთ ფირუზივით, ცალ-ცალკე კი ვერ გავძლებთ.

როგორ მიყვარს შენი ხმა და შენი ნაზი სურნელი,
შენ ხარ ჩემი ექიმი და საუკეთესო მკურნალი,
არ მჭირდება სხვა არავინ, შენ ხარ ჩემი სულელი
ერთად ვიქნებით, მარად, რომც გაიყოს ურალი,

ჩემი ოცნება ვიპოვე და შემესხა ფრთები
აღარა ვარ უდაბნოში, სიყვარულით ვთვრები,
როცა ჩემთან ხარ, ჩემი ხარ, მე ანგელოზი ვხდები
როცა მიდიხარ და მტოვებ - სატანას ვემსგავსები.