ბოთლი არაყი და სიგარეტის ღერი

გვერდზე ბერეტა და ერთადერთი ტყვია,

ჩამომექცა თავზე სიყვარულის ჭერი,

რა მინდა საერთოდ ვეღარ შემიტყვია.

ვიხრჩობი, აივსო ეს ოთახი მტვერით,

სიყვარული მწარე კარგად შევიგრძენი

რამდენი გასაოცრად მღელვარე ღამე

ვიხსენებ ამაზე ფიქრიც კი მაწამებს.

არ ვსვამ არ ვეწევი თუმცა ხომ მაგიდა

სიგარეტით, არყით საოცრად დამძიმდა

გვერდზე ბერეტას და ამ ერთადერთ ტყვიას

შენზე ოცნებები ჩემთვის გაუყვია.

იარაღი ხელში მაქვს და შუბლზე ვიდებ

სიკვდილამდე ვიცი ერთი ნაბიჯია,

სასწორზე საკუთარი სიცოცხლე გიდევს

და ფიქრობ სიკვდილმა შენ რად აგარჩია.

ვერ ვბედავ სროლას ძალიან მეშინია,

ამას უბადრუკი სიცოცხლე მიჯობს

ვიდრე არასდროს ამას მართლა სჯობს გვიან,

და ვფიქრობ სმა, მოწევაც კი დავიწყო.

სიკვდილი ნელი მაგრამ მუდამ მტანჯველი

რადგან მომიწევს შენზე სულ ვიფიქრო

არაყი ცოტა ხნით დამავიწყებს შენს თავს

არ მინდა იყო ოცნება და იმიტომ.

თუმცა რა აზრი აქვს ჩემს ტანჯვა-წამებას

სიყვარული იყო ჩემთვის ნეტარება,

ვერცერთი მათგანით მე ვერ მოვიკლავ თავს

უსიყვარულოდ მე უკვე მკვდარი ვარ.