გადამიტანე,

ფუნჯით ტილოზე გადამიტანე,

მაგრამ იცოდე, გულის მაგივრად ქვა დამიტანე..

თმაც დამიხატე,

თვალები კიდევ დიდი სევდით გადამიხატე,

ხმაც დამიხატე,

მხოლოდ იმ დროს როცა გეტყვი როგორ მიყვრხარ,

რომ შემოგხედავ, დაგინახავ, გულის სევდა ხარ..

ცდილობ დახატვას? ვერ დამხატავ, ბედი არა მაქვს,

შუა ხატვისას მიხვდები რომ, ფერები არ გაქვს..

ეხლა ადექი და რაც დახატე ისევ წაშალე,

წაშალე ისე, როგორც უწინ ჩემი ცხოვრება,

წაშალე ისე რომ აღარ იყოს  განმეორება,

რომ ვეღრ ვიგრძნო

შენი სუნთქვა, გულის ორება..

ავტორი: ტატე ტირანელი