ერთია ერთი სამპიროვანი ღმერთი

-მამაჲ, ძეჲ, სული წმიდაჲ.

სამია ერთი, განუყოფელი ღმერთი,

ღმერთი ბუნებით ერთი წმიდაჲ.

დაუსაბამო_ მამაჲ, მიზეზი მარადიული,

მისგან შობილი_ ძე ღვთისა და თანამარადიული,

მამისგან_ სული გამოვალს, მათ თანა მარადიული;

ეს თვისებები მათია, პირადი, მარადიული.

აქვთ ერთი ძალა, ერთი უფლება,

ერთი ღმრთეება და ხელმწიფება,

ერთნებელობა და მეუფება,

სამში ერთობა, ერთი ღმერთობა.

დიადი არის საღვთო არსება  შეუცვნობელი;

შიდა ცხოვრება მისი მისია მისთვის ცნობილი;

მაცოცხლებელი თვით სიცოცხლეა მიუწვდომელი,

ჭეშმარიტება და ჭეშმარიტად მიუწვდომელი.

და მან ინება, არმყოფობას მისცა მყოფობა

და შექმნა ასე, მთელი სამყარო „ფრიად კეთილად“;

ჯერ უხილავებს, მერე ხილულებს მისცა მყოფობა,

ბოლოს ორივე ადამში ჩადო, შექმნა კეთილად.

ხატება მისცა ადამს და მისით კაცობრიობას:

სული ცოცხალი, გონიერება, აქედან ნება,

რომ შეიმეცნოს ჭეშმარიტება, თავისუფლება

და მასთან იყოს, ესაა სწორი თავის უფლება.

განავითაროს ნიჭი თავისა, მადლით განიღმრთოს,

რომ წოდებული მიემსგავსოს მწოდებელ ღმერთსა,

რომელიც აძლევს უკვდავებას შექმნილ სულებსა,

რომელიც მერე ანეტარებს მადლით შვილებსა.

არა დააკლდა, არც შეემატა როცა შეგვქმნა მან

და გამოგვიხმო არმყოფობიდან ნეტარებისთვის;

არ მოითხოვა არაფერი როცა შეგვქმნა მან

და შენც, გიორგი, გაგაჩინა ნეტარებისთვის.

                                                         22.07.09წ.

                                                     მამუკა თეთრაძე