ადამიანები კეთილები არიანო!!!

ადამიანები ჯოჯოხეთს არ იმსახურებენო...

ადამიანებს ერთმანეთი უყვართო...

არ მჯერა!!!

რომელ ადამიანებს,ღმერთოო!!! მეც მათ შორის ვარ, მეც მესმის მათი გულის  ხმა და რომელ ადამიანებს...

მათ, რომლებსაც ლუკმის გამო ძმის მოკვლა შეუძლიათ?! მათ, რომლებსაც მადლი მაშინ ახსენდებათ როცა თვითონ ჭირდებათ?!

მათ, რომლებსაც ოღონდ ერთმანეთი ხოცონ და სხვა სურვილი არ აქვთ?!

რომელი  ადამიანია კეთილი.. მე?! შენ?! ის?! ვინ?!

არცერთი....

ჩვენ ადამიანებს გული გვაქვს მაგრამ ვერ ვიყენებთ, ადამიანურობა ფული და ჭამა გვგონია, ჩვენ მადლი წელიწადში ერთხელ გაჭირვებულის დახმარებით შეგვიძლია ვქმნათ...

  და ჩვენ არ ვიმსახურებთ ჯოჯოხეთს? ჩვენ ვართ ადამიანები?ჩვენ ვეძებთ სამოთხეს?

ჩვენ რომლებსაც შურისძიება სამართალი გვგონია და სიკეთე დამნაშავის მოკვლა?!

ჩვენ, რომლებიც ღმერთობას ვიჩემებთ და ეშმაკზე მაცდურები ვართ?!

ყველას გვინდა ადამიანები ვიყოთ, მაგრამ ადამიანობა სულ სხვა რამეა...ჩვენ უფლის ხატები ვერასოდეს ვიქნებით.. ყველაფერი პირიქით გვესმის, სიყვარული_სიძულვილად, მიტევება_შურისძიებად..

ყველაფერს შევძლებდით, მაგრამ გულს ვერ ვიყენებთ...

ჩვენ ადამიანები ჯოჯოხეთს შეცდომების შესაგნებლად ვიმსახურებთ და მერე მივხვდებით სიკეთის თუ სამოთხის ფასს....