ცაზე ვარსკვლავები იღებენ აკორდს,

ქარებს სიმარტოვის გლოვა გაუმართავთ.ტ

ნუთუ გგონია რომ რამეს გაგვიგებენ?

არა მათ არ ესმით გრძნობას ნუღარ მალავთ

მარტი ქურდივით მიიპარება,

უხასიათოს ტოვებს ნაკვალევს...

სადღაც მივდივარ და გზები ამებნა.

ფეხი ამერია როგორც ნამთვრალევს.

მათრობს ატმისფერი დროის სურნელება.

მზე არ ათბობს, მე კი მაინც ვთბები.

იები ჭკნება, შენ არ დაბრუნდები

და გადარჩენის ეჭვი მეპარება. 

ქარი ათამაშებს ცრემლებს ჩემს სახეზე..

მთვარე ჩუმად არის, თითქოს იძირება,

მინდა რომ ვიფიქრო სულ სხვა დროებაზე,

მე კი გაზაფხულზე მაინც მეფიქრება.