ბოლო, VII მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე, 787 წელს, სხვა წმინდა მამათა შორის, ერთ-ერთი მონაწილე იყო სარდის ეპისკოპოსი ეფთიმე (ექვთიმე), რომლის ეპისკოპოსობის დროსაც, რომის იმპერიის ტახტზე ორი იმპერატორი შეიცვალა - კონსტანტინე VI პორფიროგენეტი (780-797) და ირინე (797-802), ხოლო ეპისკოპოსობიდან გადასახლებაში მყოფობისას, კიდევ 4 სხვა იმპერატორი. წმინდა ეფთიმე ეპისკოპოსის ხარისხში ესწრებოდა მსოფლიო საეკლესიო კრებასაც, სადაც წმინდა მოწამემ, ხატმებრძოლთა მწვალებლობა ამხილა. სწორედ ეს მხილება გახდა მისი დევნის მიზეზი. როცა ტახტზე, ნიკიფორე I ავიდა (802 წელს), ხატმებრძოლეობით გამორჩეულმა იმპერატორმა წმინდა ეფთიმე, სხვა იერარქებთან ერთად კუნძულ პატალარეაზე გადაასახლა. მოგვიანებით, იმპერატორ ლეონ V-ის (813-820) მიერ გადასახლებიდან გამოწვეულმა ეპისკოპოსმა კვლავ გაბედულად ამხილა ხატმბრძოლობა, რისთვისაც იგი ისევ გადაასახლეს - ქალაქ ასში. შემდგომი იმპერატორი - მიხეილ II ენაბრგვნილიც (820-829) ხატთაყვანისცემის წესის უარყოფას მოითხოვდა წმიდანისგან, მაგრამ კვლავ უშედეგოდ. მაშინ ნეტარი მოწამე მესამედ გადაასახლეს - ამჯერად კუნძულ კრეტაზე. ხატმბრძოლი იმპერატორის, თეოფილეს (829-842) ბრძანებით, რომელმაც ტახტზე მიხეილი შეცვალა, წმიდა ეფთიმეს წამებით ამოხადეს სული.

◄ გუშინ | დღეს | ხვალ ►