თოვდა და თბილისს ებურა თალხი,
დუმდა სიონი და დუმდა ხალხი
ძილღვიძლად იყო ქალაქი ჩემი,
საშინელებას კვლავ სჭედდა გრდემლი.
ისევ გოლგოთა სისხლი და ცრემლი,
მშობელო დედავ ისევ გაგყიდეს,
ისევ წამების ჯვარი აგკიდეს
არ შეგიბრალეს კვლავ არ დაგინდეს.
თოვდა და თბილისს ებურა თალხი,
დუმდა სიონი და დუმდა ხალხი.
დაცხრა კოჯორი და ტაბახმელა
მხოლოდღა ცრემლი დიოდა ნელა.
ეფინებოდა გმირების გვამებს,
განგმირულ მკერდებს, დალეწილ მკლავებს
და უძრავ იყო თბილისის ღამე.
თოვდა და თბილისს ებურა თალხი
დუმდა სიონი და დუმდა ხალხი
იმ გზით სად წინათ ელავდნენ ხმლები,
სად სამას გმირთა დაიფშვნა ძვლები,
სად ქართლის დედას ცრემლით ნანამი
მძიმედ დაეშვა ჩვენი ალამი.
სად გმირთა სისხლით ნაპოხიერი
თოვლს დაეფარა კრწანისის ველი.
წითელი დროშით, მოღეღილ ყელით,
თეთრ ცხენზე მჯდომი, ნაბიჯით ნელით,
შემოდიოდა სიკვდილი ცელით.
თოვდა და თბილისს ებურა თალხი
დუმდა სიონი და დუმდა ხალხი.
კოლაუ ნადირაძე, 1969
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 8:13pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 7:00pm
0 კომენტარი
2 მოწონება
შუალედური წერა
ქეთევან პოპიაშვილი…
გაგრძელება
© 2025 George.
•
თქვენ უნდა გახდეთ Qwelly_ს წევრი რომ შეძლოთ კომენტარის გაკეთება!
Qwelly_ზე რეგისტრაცია