ადამიანები თავისუფლად იტყუებიან პირით, მაგრამ ის სახე მიმიკა, რომელიც მათ ამდროს ააქვთ დაჭერილი, მაინც სიმართლეს ღაღადებენ. ექიმი ლაიტმანი – სერიალიდან “სიცრუის თეორია” ადამიანზე მისი ჯდომის მანერაც კი საუბრობს. თუ ის ირჩევს არაბუნებრივ პოზას და ვერ ჯდება კომფორტულად, ეს მიგვანიშნებს იმაზე რომ, ამ ადამიანს იქ არსებული სიტუაცია ან სასაუბრო თემა არმოწონს. მატყუარა ადამიანები ხშირად მოძრაობენ (ხვანცალებენ), ვერ ჩერდებიან ერთ ადგილას, აჯვარედინებენ ფეხებს და ხელებს, ხშირად უშეშდებათ თვალები სხვადასხვა ნივთებზე. თუმცა, ადამიანები რომლებიც სიმართლეს ამბობენ, იშვიათად იცვლიან პოზას, ყოველთვის დგანან ან ზიან გამართულად ერთ ადგილზე და ისე პასუხობენ დასმულ შეკითხვებს. გამონათქვამში “სიმართლე გითხრა” არავითარი სიმართლე არარის ჩვენი საუბარიც არანაკლებ მოქნილია, როგორც ჟესტებისა და მიმიკების ენა. თუ პირდაპირ დასმულ კითხვაზე მიიღებთ არაპირდაპირ პასუხს, რომელსაც თან ახლავს გამონათქვამი “სიმართლე გითხრა…“, მაშინ ყურადღებით მოუსმინეთ მოსაუბრეს. გამართლებული იქნება რომ, ეჭვქვეშ დააყენოთ მისი გულახდილობა, მითუმეტეს თუ ის იყენებს ისეთ ფრაზებს როგორებიცაა: • უბრალოდ უნდა დამიჯერო… • დამიჯერეთ, სიმართლეს გეუბნები… • ხომ მიცნობ, მე ტყუილი არმიყვარს… • მე ბოლომდე გულახდილი ვარ შენთან… “თქვი ერთხელ – დაგიჯერე, გაიმეორე და ეჭვი შემეპარა, მესამეთ თქვი და მივხვდი რომ მატყუბდი” ამბობდნენ აღმოსავლეთში ბრძენები ” ცრუ ნაამბობში უფრო მეტი პაუზაა, ვიდრე ნამდვილში”, – ასეთი დასკვნა გააკეთა პროფესორმა რობინ ლიკლიმ. ძალიან დეტალურად მოყოლილი ისტორიაც საეჭვოა – ზედმეტი დეტალები მხოლოდ ქმნიან სიმართლის ილუზიას. სიცრუის გამოააშკარავება შესაძლებელია მაშინაც, როდესაც ადამიანი ლაპარაკის დროს, ან ხმის ტემბრს ცვლის, ან საუბრის რიტმს. როდესაც ჩვენ ვლაპარაკობთ სიმართლეს, ჟესტებით მხოლოდ ვაძლიერებთ ჩვენს ემოციას. მიმიკა და ჟესტი ყოველთვის ემთხვევა ლაპარაკის ტემპს. ჟესტები რომლებიც არ ჯდება საუბრის ტემპში, მიგვანიშნებს იმაზე რომ, ადამიანი რომელიც საუბრობს, წინააღმდეგობაში მოდის იმასთან, რასაც რეალურად ფიქრობს, ანუ ერთი სიტყვით რომ ვთქვათ, გვატყუებს. თუ თქვენ ფიქრობთ რომ მოსაუბრე ცრუობს: • ისეთივე პოზა დაიჭირეთ როგორიც თქვენ მოსაუბრეს უჭირავს, გაიმეორეთ მისი მიმიკები და ჟესტები. ამ “სარკის ეფექტით” თქვენ მოიპოვებთ მის ნდობას, ასე უფრო მეტად გაურთულდება ტყუილის თქმა. • არ გამოააშკარაოთ მისი ტყუილი და არ დაიწყოთ მისი დადანაშაულება. მოიქეცით ისე თითქოს კარგად ვერ გაიგეთ რა მოჰყვა და სთხოვეთ გაიმეოროს. მიეცით მოსაუბრეს კიდევ ერთი შანსი რომ თქვას სიმართლე. • უმეტესად დაუსვით პირდაპირი და მოკლე კითხვები. აქტიურად გამოიყენეთ მიმიკები და ჟესტები, რაც მოსაუბრეში საპასუხო რეაქციებს გამოიწვევს. საინტერესო ფაქტები, იმის შესახებ თუ როგორ ვცრუობთ კორნელის უნივერსიტეტის კომუნიკაციების ფაკულტეტის პროფესორმა, ჯეფრი ხენკოკმა, ერთი კვირის განმავლობაში კოლეჯის 30 სტუდენტზე დაკვირვებით, გამოიკვლია რომ, ადამიანები ყველაზე ხშირად ტელეფონის საშუალებით იტყუებიან. ტელოფონით საუბრისას ადამიანები 37% შემთხვევაში იტყუებიან. შემდეგ მოდის პირადი საუბრები (27%), ინტერნეტ და მესენჯერები (21%), ელექტრონული ფოსტა კი (14%), დაწერილზე ადამიანი უფრო დიდ პასუხისმგებლობას გრძნობს, ვიდრე ნათქვამზე. კონტაკტური ადამიანები უფრო ხშირად იტყუებიან, ვიდრე თავის თავში ჩაკეტილი ადამიანები. ცნობილია რომ ქალები და კაცები ერთნაირი სიხშირით იტყუებიან. ქალები იტყუებიან იმიტომ რომ, მოსაუბრეს თავი უფრო კომფორტულად აგრძნობინოს, კაცები კი იტყუებიან, რათა საკუთარი თავი, უფრო კარგად წარმოაჩინონ. მეცნიერებმა დაადგინეს რომ, ადამიანები ტყუილის თქმას მაშინ იწყებენ, როდესაც მათი აზროვნება გარკვეულ განვითარების დონეს აღწევს, საორიენტაციოთ ეს ხდება 3-4 წლის ასაკში.