ძრწოლა ადამიანის ის იშვიათი, მაგრამ უაღრესად ადამიანური მდგომარეობაა, როცა მისი მზერა ერთბაშად გაარკვევს ყოველდღიურ ცხოვრებაზე გულდაგულ წაფარებული ილუზიის საფარველს და ამ ცხოვრების სახით, რაობისა და ყოფნის ნაცვლად არარაობასა და არყოფნას დალანდავს. როგორც ასეთი, ძრწოლა ადამიანს საშუალებას აძლევს ყოველდღიური ცხოვრების წესს, ანუ მან-ის ხელმძღვანელობით ცხოვრებას განუდგეს, თავის თავს დაუბრუნდეს, ყოფნის საკუთარი შესაძლებლობები აღმოაჩინოს, საკუთარ ხელში აიღოს თავისი ცხოვრების სადავეები და ამ შესაძლებლობების მიხედვით ცხოვრება სცადოს; ამგვარად, არარაობასა და არყოფნისკენ მოძრაობისგან უკუიქცეს და შეძლებისდაგვარად სრულსა და სრულყოფილს მიაღწიოს... მაგრამ მეტწილად ისე ხდება, რომ ადამიანი ვერ ბედავს თავისი ცხოვრების სადავეების საკუთარ ხელში აღებას, ვერ ბედავს, გასაქანი მისცეს თავისუფლებას და, ამგვარად, პასუხისმგებლობა იკისროს, საკუთარი ცხოვრების მსვლელობის გამო. თვალს არიდებს ილუზიის გარკვეულ ადგილს და მასში გამომზირალ არარაობას;

ზურაბ კიკნაძის მინი-ციტატა