გუშინ, ღამით, ძალიან წვიმდა მცხეთაში. მე ჩვეულ მდგომარეობაში ვიყავი - კომპიუტერთან.

      დაახლოებით ღამის სამი საათი იქნებოდა როცა უკუნეთ სიბნელეში აღმოვჩნდი - შუქი წავიდა.

      არ მკითხოთ "სად წავიდა?" არ ვიცი. საიდანაც მოდის ხოლმე იქ წავიდა ალბათ. საწოლზე წამოვკოტრიალდი. ჩემს ოთახს ერთ სარკმელი აქვს, ისიც ჭერზე მიბჯენილი. ცაზე ინათებდა ხოლმე და ჩემს სილუეტს კედელზე ვხედავდი. წვიმა ახმაურებდა სახურავს და ჩემს ფიქრებს სამყაროში დააბოდიალებდა. ვწრიალებ, ვერ ვიძინებ.

      არადა მეძინება. ავდექი. სანთლები ავანთე.

      მუზა მომაწვა და აი შედეგიც:

1 - 7

2.

3.

4 - 5.

6.

მერე დავიძინე სანთლების ათინათის ფონზე.