როცა ახალი დღე იწყება და ქვეყნიერება ძილს არის მიცემული, მაშინ ცა გაცისკრების, გათენებისფერია.. ზეცას ჩიტები იკლებენ და უხარიათ, ძალზედ უხარიათ... ჩიტების საამო გალობამ გამომაფხიზლა. როგორც დამფრთხალ ჩიტს, ისე ამითრთოლდა გული, როცა მათი საამო გალობა მესმა. სიხარული და რაღაც დაუწერელი, გამოუთქმელი გრძნობა შემოიჭრა ჩემში და ვეღარ მოვისვენე, აივანზე გავედი. ვუსმენდი გაყუჩებული და უდიდეს სიამოვნებასა და სიხარულს განვიცდიდი. რამდენიმე სახეობის ჩიტი გალობდა, გალობაც სხვადასხვა გვარი იყო, ცისად მიძღვნილი. ზე_ცა მშვიდობის, სუფთა. თითქოს მგალობელთ ყურს უგდებს და გარინდებული უსმენსო.

     უამრავი მუსიკა, სიმღერა მომისმენია, მაგრამ, ასე სალბუნად არცერთი მომფენია.სიტყვებს არ შეუძლია ამის გადმოცემა, ამას უნდა მოუსმინო! დიდხანს ისმოდა გალობა მათი. ჩიტები უგალობდნენ ალიონსა და ახალ დღეს.

     მინდა, ძალიიიიან მინდა, რომ კიდევ, მრავალი დილა დაიწყოს მათით... გვიყვარდეს ცხოვრება! გვიყვარდეს ერთმანეთი და ვმადლობდეთ უფალს ახალი გათენებული დღისათვის! "ყოველი დილა გაზაფხულია, რადგანაც იგი არ არის გუშინ."