თა _ მო: აპრილი 28, 2014||1:22am

ყველა თავისებურად უყურებს ამ სამყაროს :) ამ შემთხვევაში ასე დაინახა ავტორმა და გადმოგვცა ჩვენ :)

David Jafaridze: აპრილი 28, 2014||2:43am

"წამოდი და მე გაჩვენებ,

რომ დედამიწა იმხელაა

რამხელაც შენ გინდა რომ იყოს.

შეიძლება წლების მატებასთან ერთად

გაფართოვდეს ან შეიკუმშოს,

მაგრამ ამას მხოლოდ შენ აღმოაჩენ.

წამოდი და არაზუსტად ვიაროთ."


მომეწონა :) 

თა _ მო: აპრილი 28, 2014||2:48am

მეც ეგ ნაწილი მომწონს განსაკუთრებით :)

David Jafaridze: აპრილი 28, 2014||2:50am

თა _ მო ვისი დაწერილია? 

თა _ მო: აპრილი 28, 2014||2:57am

ბოლოში წერია ავტორის ვინაობა :) თამუნა ჭყოიძე,ილიაუნის მე4 კურსის სტუდენტია :)

Black block: აპრილი 28, 2014||12:05pm

შევეხმიანები იმ კომენტარის ავტორს, ვინც თვლის რომ მხოლოდ სხვისი შეცდომების თვალყურის დევნა და უშეცდომობაზე აქცენტირებაა საყურადღებო. კი ბატონო, ესეც უნდვა ვცადოთ, მაგრამ არა იმ დოზით, რომ ჩვენი, საკუთარი გამოცდილებები ვერ დავაგროვოთ. მაშინ რაღა აზრი აქვს ცხოვრებას? არც ჩვენ აღარ დავიბადებოდით,რადგან იმ ,,სხვებმა" ხომ გაიარეს უკვე თავიანთი გასავლელი? მაგრამ ჩნდება კითხვა: მათ ჩვენს მაგივრადაც იცხოვრეს?

კომენტარი