ქვებთან ყოველთვის საკრალური დამოკიდებულება აქვთ ხელოვან ადამიანებს. ამიტომ ჯერ კიდევ უხსოვარი დროიდან დაიწყეს მისი „მოთვინიერება“, როცა ჯერ დაჭრეს და ლოდებად იხმარეს, შემდეგ კი გამოქანდაკებაც დაუწყეს და შექმეს ისეთი საოცრებები, როგორიცაა დავითი, პიეტა, მოაზროვნე ანდა კალასის მცხოვრებლები, თვით ლინკოლნის ქანდაკებაც კი. მაგრამ ყველა კი არ ებრძვის ქვას, ზოგი უბრალოდ იღებს ფუნჯებს და იწყებს მის ხატვას. გახსოვთ ალბათ, იყო ქველზე ასეთი სტატია - აიღე ქვა და მოხატე! - სწორედ მის მსგავსად, ან კიდევ მიმსგავსებით შექმნილი კომპოზიციები - დაუმუშავებელი ქვა.

      ამავე ციკლის ერთგვარი გაგრძელებაა ჩემი დღევანდელი პოსტიც, რომელიც იაპონელ მხატვარს აკიე ნაკატას (Akie Nakata) და მის მინიატურიზებულ ფაუნას ეძღვნება. ნაკატას ცხოველები და ფრინველები თქვენს ხელისგულზეც კი მოთავსდებიან და მათი რეალისტურობიდან გამომდინარე, სითბოთი და სიყვარულით აგავსებენ. თუ გველებს არ დაისვამთ ხელისგულზე - რა თქმა უნდა.

      ნაკატა 2011 წლიდან ამ საქმითაა დაკავებული, და როგორც თავად ჰყვება, ის გრძნობს ქვის ბუნებას და ამის მიხედვით ხვდება, რომელი ცხოველი უნდა გამოსახოს ზედ.