ე.ი ქუჩაში სიარულის დროს ალბათ ბევრ თქვენგანს შეგიმჩნევიათ,რომ უამრავი ადამიანი იმდენად ჩაფიქრებული დადის ,რომ მის გარშემო მყოფ საზოგადოებას ვერც კი ამჩნევს. პირადად მეც მომსვლია ასეთი რამ.ქუჩაში ყოფნის დროს არ შემიმჩნევია ჩემს გარშემო მყოფი ადამიანები და გვერდით ისე გამივლია არც მივსალმებივარ და ამის გამო დამსახურებული საყვედურიც მიმიღია. :) …ამ პოსტის წერის დროს გამახსენდა ერთი საინტერესო ფაქტი,რომელიც გამოცდების პერიოდში,ზაფხულში ,პაპანაქება სიცხეში,მაშინ როდესაც გარეთ გასვლა არ შეიძლებოდა,სწორედ ამ დროს მე და ჩემი მეგობრები საბალეშიკოდ წავედით,რომ გამოცდებიდან გამოსული ჩვენი მეგობრები გაგვემხნევებინაა…როდესაც იქიდან ვბრუნდებოდით,სიხარულისგან აღტაცებულნი მთელ გზაზე გაფანტულები მოვდიოდით და ვმხიარულობდით.(ვიცინოდით და ერთმანეთს ჩვენს განცდებს ვუზიარებდით და ერთი სიტყვით ჩვენს გარშემო ვერავის და ვეღარაფერს ვამჩნევდით)ამ უყურადღებობისა და გონება გაფანტულობის გამო პატრულიმა დაგვისიგნალა და გვირცია უსაფრთხოების მიზნით ტროტუარზე გვეარაა…სიმართლე გითხრათ პატრულს არ ველოდით და მისმა სრულიად მოულოდნელმა სიგნალმა,ცოტა არ იყოს შეგვაშინა და ვიყვირეთ კიდევაც:D ასეთი ფაქტები უამრავია და სამწუხაროთ ყოველთვის სასიამოვნოდ არ მთავრდებაა…აბა თუ ვინმეს გადახდენია ასეთი რამ,ან თქვენ თვითონ თუ ყოფილხართ რაიმე საინტერესოს მომსწრე,კომენტარებში დატოვეთ ეს ყოველივე…ველი თქვენს აქტიურობას,მხიარული ისტორუიებით…:)