- უღმერთობა გამეფდა ჩემში.
 ეშმაკი მიცინის,
 ღმერთი მიმტირის.
 მე-ს ვეზიზღები,
 მე მეზიზღება .
 ნამდვილმა ხის ნავმაც ნიჩბებს მოუსვა და ... გაფრინდა .. დამტოვა ...
 არ გაფრენილა მხოლოდ შავ-თეთრი ქაღალდის ნავი,
 რომლის მარჯვენა კიდედან ისმის სიცილი,
 მარცხნიდან-ქვითინი ...
 გაყინულ ხელს მიწვდის გაღიმებული,
 გამთბარ ხელს მჭიდებს ატირებული ...
 ამასობაში, მარტის ქარისგან ირხევიან და შიშვლდებიან ხის ტოტები...
 სიმჭიდროვეს ვწყვეტ ... და ...
 ვირხევი და ვშიშვლდები მეც...
 რადგან... უღმერთობა გამეფდა ჩემში ...