ჩვენ უნდა გვწამდეს ერთმანეთისა და უფლება არ უნდა მივცეთ ვინმეს შეგვილახოს ეს რწმენა, უფლება არ უნდა მივცეთ საკუთარ თავს, რომ სხვას შევურყიოთ რწმენა ჩვენი სიკეთისა, ჩვენი მოსიყვარულე და მზრუნველი გულისა, ჩვენ ერთი დიდი სამყაროს შვილები ვართ და ყველას ერთი უდიდესი და უპირველესი ვალი გვაქვს-ვიყოთ ადამიანები, ადამიანობა კი კაცთმოყვარეობას, მეგობრობას, სხვისი ბედით დაინტერესებას, შემწეობას გულისხმობს.

    მიდიხარ ქუჩაზე...  ვიღაცამ გაგიღიმათ და მოგესალმათ. თითქოს არაფერი მომხდარა...გამარჯობა გითხრათ და გზა განაგრძო...

    გული კი გაათბო ამ ერთმა სიტყვამ.

    თითქოს მთელი დღის საგზლად გაგყვათ ის ღიმილიც.

    იმიტომ,რომ ადამიანი ხართ, იმიტომ, რომ სიცოცხლის გჯერათ, თქვენი სული ადამიანთა რწმენას, კაცთმოყვარეობას აღუვსია.

    და გსიამოვნებთ შემხვედრი ადამიანის მიერ წარმოთქმული ის ერთი კეთილი სიტყვაც, ის თბილი გაღიმებაც, რადგან გწამთ ადამიანობისა და ადამიანებისა.

    რწმენა!

    რა ლამზი ცარგვალი გადაუხურავთ ამ სიტყვისათვის და რაოდენ დიდი აზრი ჩაუქსოვიათ მასში.რწმენა სიცოცხლისათვის გაუტოლებიათ, ამიტომ  ჩვენ ადამიანებს ერთმანეთის მიმართ ურთიერთდამოკიდებულებაში დიდი ტაქტიკა და გულისხმიერების გამოჩენა გვმართებს, რათა არ წარვხოცოთ ეს ლამაზი სიტყვა ჩვენი არსებიდან...

    ეგ მე არ მეხება... ჩემი საქმე არ არის! ვცდებით: ყველა ჩვენგანის საქმეა მეორე ადამიანის სიცოცხლე. მისი ლხინიც და გასაჭირიც. ყვავილივით უნდა ვუფრთხილდებოდეთ და ვუვლიდეთ ჩვენს გარშემო მყოფ ადამიანს... 

                                                                                                            ნ.შამანაური