უმეტესობა ჩვენი ქვეყნისა მოესწრო იმ მოვლენებს, რასაც ამ წიგნში შეხვდებით. წლების მიხედვით უკვე მიხვდებოდით რომელ პერიოდზეა ლაპარაკი, მაგრამ ერთი შეხედვით მარტივად ვერ მივუდგებით. ამ წიგნში არა მარტო 1987-1991 წლის ამბებია გადმოცემული, ავტორი მთელ საბჭოთა კავშირს იხსენებს, იმ დროსაც სადაც არ უცხოვრია და უბრალოდ გადმოცემით იცის, ან წიგნებში წაკითხულიდან. მამა ნამდვილად არ დაისვამდა და ამ ამბავს პატარაობისას არ მოუყვებოდა, მაგრამ რთული პერიოდის გამოვლა მასაც მოუწია. დათო ტურაშვილი 1966 წელს დაიბადა და გამოიარა ურთულესი პერიოდი მართლაც. ამ წიგნში მისი ავტობიოგრაფიაც არის და ვინც ამას წაიკითხავს უთუოდ უკეთ გაიგებს რა ხდებოდა საბჭოთა საქართველოში.

პირველ პირში იწერება და ჩვენ შევხვდებით ისეთ ცნობილ პირებს, როგორიცაა ზვიად გამსახურდია, გივი გვახარია და ა.შ. იმდენი ცნობილი პიროვნება და მაღალი თანამდებობის პირია მოხსენიებული, რომ მიკვირდა დათო ყველას როგორ იცნობდა. განა ის მიკვირდა საიდან იცოდა, წიგნში წერია, რომ ყველას პირადად იცნობდა თითქმის. სახელების წაკითხვისას ზოგი არ მქონდა გაგონილი და დედაჩემს ან მამაჩემს ვეკითხებოდი თუ ვინ იყო ესა და ეს პიროვნება და ვისმენდი მათ მონოლოგს, მიყვებოდნენ იმ პერიოდზე რაც ჰქონდათ გაგონილი და თვითონ როგორ ცხოვრობდნენ. იმასაც მეკითხებოდნენ აქამდე არ გიკითხავს, ეხლა რატომ დაინტერესდიო და მაშინვე ვაჩვენებდი წიგნს, რომელშიც ამ ამბებზე იყო საუბარი და ეს სახელებიც იყო მოხსენიებული.

   ამ წიგნმა აღმიძრა სურვილი უფრო მეტი გამეგო საბჭოთა კავშირზე, მაგრამ დათოს ყველაფერი თითქმის დაწვრილებით აქვს აღწერილი და ცოტათი მაინც დააკმაყოფილა ჩემი მოთხოვნილება. საშინელი კრიზისი იყო, არ იყო საპნები და ისეთი ელემენტარული რამ რაც სჭირდება ადამიანს ჰიგიენასა თუ მოვლისთვის. ამაზე მეცინებოდა კიდეც, მაგრამ ეს სასაცილო ნამდვილად არ იყო. ასევე არ იყო ჯინსები, კარგად შეკერილი ჯინსები, რატომაც მოხდა სწორედ თვითმფრინავის კატასტროფა. დათო ტურაშვილს ამაზეც კარგად უწერია “ჯინსების თაობა“, წიგნი, რომელმაც ძალიან დამზაფრა.

საბჭოთა დროში ჯინსები დიდი პრობლემა იყო და გამართლდა იური გაგარინის სიტყვები: საბჭოთა კავშირი სწორედ ჯინსების უქონლობის გამო დაიშალა.

P.S. რაღა გითხრათ, ვისაც გაინტერესებთ ეს თემა და პოსტმა მაინც დაგაინტერესათ წიგნი, მისი მოძიება შეგიძლიათ ნებისმიერ მაღაზიაში. “იყო და არა იყო რა“, ზღაპარივით იმიტომ იწყება, რომ ეს რომანი მართლა ზღაპარივით დაიწყო და რომანი იმიტომ ჰქვია, რომ სინამდვილეში სიყვარულის ისტორიაა, "ბაკურ სულაკაურმა" გამოსცა.