პოლიტიკის სოციოლოგიის პირველივე ლექციაზე ვმსჯელობდით რაღაც თემაზე და ჩემი აზრი გამოვთქვი, შემდეგ უკანა მერხიდან გოგონა დამეთანხმა და გააგრძელა საუბარი. ჩემი ყურადღება მიიქცია ჯერ მისმა განსხვავებულმა ხმის ტემბრმა, შემდეგ მისმა მსჯელობა იმ საკითზე რასაც განვიხილავდით. იმ წამს ვფიქრობდი ამ გოგოს ძალიან ბევრის მიღწევა შეუძლიათქო ისე განიხილავდა მოცემულ საკითხს და ისე გადმოსცემდა თავის სათქმელს. გამაოცა მისმა განსხვავებულმა სილამაზემ და გარეგნობამ ამ ლამაზმა თმებმა და გემრიელმა ღიმილმა, მისმა იუმორის გრძნობამ, მისმა ინტელექტმა, მისმა დახვეწილმა მანერებმა. ის გასაოცარი იყო.

     ინდის გაცნობის დღიდან ყველას ვისაც გავიცნობდი სახელად ინდირას ან გვარად ზარანდიას აუცილელბლად სიყვარულის და ბედნიერების გრძნობა მიჩნდებოდა და მიხაროდა. ყველა მისი მოსახელე და მოგვარე მისნაირი მეგონა. მისი მეგობრები წერენ როგორი სიცოცხლით აღსავსე და ძალიან დადებითი ადამიანი იყო და მართლა იმისთვის მოევლინა ამ ქვეყანას ალბათ, რომ ჩვენ გვაგრძნობინა რა მაგარია სიცოცხლე.

     მიხარია, ამაყი და ბედნიერი ვარ რომ ჩემი წილი ინდი მეც მყავს. მეგობრებო უბრალოდ მინდა გითხრათ რომ ძალიან მაგარი გოგო დავკარგეთ ძალიან მაგარი!