არაფრით გაგახსენებდა თავის ძველთუძველეს წინამორბედს. გამეცინა კიდეც, როცა სულ პირველად დამანახეს. თხელი ნისლის ბულულს ჰგავდა, მქრქალსა და სათუთნაპირებიანს. მის მიღმა ცისკიდურიც კი დავლანდე. აბა ეს რა ლაბირინთია, აქ არც ჩაბნელებული დარბაზებია, არც მაცდურად დახლართული, კლდეში ნაკვეთი ტალანები, მომაკვდინებელ მახედ რომ გარდაექცეოდა ყველას, ვინც კი მის წიაღში ფეხის შედგმას გაბედავდა. აქ მსგავსიც კი არაფერია. სარკეები და ბროლის ტიხრები, ესაა სულ.…

      ყველას გვიყვარს ღამეული მიწიერი ცის ჭვრეტა. მართლაც დიდებული სანახაობაა, ირმის ნახტომის მარგალიტისებური ბილიკი, ცისკიდურიდან ცისკიდურამდე გადაჭიმული... ვარსკვლავთა მირიადები, მის ორივე მხარეს მიმოფანტული... ეს ყოველივე შეუმჩნევლად ინაცვლებს ადგილს, ნელნელა ბრუნავს პოლარული ვარსკვლავის ირგვლივ. მხოლოდ ეს ერთადერთი ვარსკვლავია უძრავი, სხვა ყველაფერი მოძრაობს; ვარსკვლავები, ცთომილები, მეტეორები თუ კომეტები... მათთვის მიცემულ გარკვეულ წრეებს…

      პირველი ადამიანი, ვინც ოქრო აღმოაჩინა, სულით და ხორცით ნამდვილი პოეტი იყო. მხოლოდ ლექსებს არ წერდა იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ წერა-კითხვა არ იცოდა. ხატვით კი ხატავდა ხანდახან, როცა ხასიათზე იყო და კუჭიც მაძღარი ჰქონდა. პირველყოფილი ადამიანების გამოქვაბულების კედლებზე დღემდე შემონახულ ნახატებში უეჭველად მისი ხელიც ურევია.

      ყველაზე მეტად კი ამომავალი მზის ყურება უყვარდა.

      როგორც დღეს არ…