ერთი სულიერი ბერი ამპარტავან ჭაბუკს ასწავლიდა, მან კი დაბრმავებულმა, ბერს უთხრა: "მამაო, მაპატიე, მაგრამ ამპარტავანი არ ვარ". მაშინ ბრძენმა ბერმა მას უპასუხა: "შვილო, რას მეუბნები უფალმა შეგინდოს! ზუსტად ახლა დამარწმუნე, რომ ამპარტავანი ხარ, რადგან თავად აღიარე ეს, როგორც კი თქვი, რომ ამპარტავანი აღარ ხარ.

      ჩემთვისაც უთქვამთ ამპარტავანი ხარო... რაზეც გავვოცებულვარ კიდეც... გაგიკვირდებათ და ვერ ვხვდებოდი რატომ…

      ერთი საჩოთირო და საკამათო აზრით მაქვს გონება გატანჯული და გამოვუშვებ, ეგებ თქვენც რამე მსგავსზე გეფიქროთ და სიტყვა შემაწიოთ.

      ხელოვანთა შორის, ყველაზე ამპარტავანნი რომლები არიან?

      აქვე, ჩვენს/თქვენს ყოველდღიურობაში მიმოავლეთ თვალი. ჩემი დაკვირვებით ასეთები არიან პოეტები (შიგადაშიგ მწერლებიც) და მომღერლები. შეიძლება დროის ძალიან ვიწრო მონაკვეთში ვიჭყიტები, და სივრცეც საქართველოს…

ზოგჯერ,

"სამი წერტილის უარყოფას" მოჰყვება სიკვდილი,

შური,

ღალატი,

ძარცვა სულიცა და…

      ზოგჯერ ადამიანს დაუოკებელი სურვილი აქვს გამორჩეულობის... განსაკუთრებულობის... განსხვავებულობის... 

      ცდილობს მუდამ ყურადღების ცენტრში იყოს... მუდამ მასზე ისაუბრონ... ისეთი ადამიანები ჰყავდეს გარემოცვაში რომლებიც თავიანთივე გამორჩეულოობით კიდევ უფრო გამოარჩევენ მის პიროვნებას... მოკლედ, მთელი აბლაბუდა იკვრება ამ დიდი "მე"_ს გარშემო... მაგრამ ბედის…

     ჩვენ, ხშირად ვიხსენებთ ჩვენს დანაშაულებს, ხშირად ვფიქრობთ შეცდომებზე და ამას ვეძახით სინანულს. თუმცა ის რომ დანაშაულზე ფიქრობ არ ნიშნავს რომ ნანობ. მოვა დრო და ამ ნაფიქრს სხვას გაუზიარებ. ისინი აღფრთოვანებით გეტყვიან - მართლა დაგიშავებია, მაგრამ ამაზე რომ ფიქრობ და დანაშაულს არ ივიწყებ ეს უკვე კარგია, სინანული გაგაჩნიაო. შენც…