ღამეა ცივი, ვარსკვლავი კრთოლვის,

სადღაც მიღალულს გძინავს,

სადღაც ქარი ქრის, ცივი შენსავით

და მეც ამ ქარში მღვიძავს...

    სადღაც დარდია, სადღაც ღიმილი,

    გაიხსენებ და გულიც ჩქარდება,

    მაინც გნატრიან უმანკო ფიქრები

   მძინარეს უთვად რომ დაგნათიან!

თვალიდან ცრემლი წამოვა ბევრი,

თქვეს მონატრებამ იცისო ასე,

მერე რომ წარსულსაც გაიხსენებ და

ღიმილი შეცვლის მოწყენილ სახეს:)))

    წარსული შენთან, აწმყო უშენოდ...

    გარდაიცვლება სულის ტიალი,

    მაგრამ ვარსკვლავი ერთი აგსახავს

    -პატარაა, თან მომცინარი!