გაზაფხულის და ზაფხულის დიდებას, სიმღერები, ლექსები და პოემები ეძღვნება ხოლმე. მარტო ჩვენს ენაზე რამდენი ასეთი რამ შექმნილა. მარტი, აპრილი და მაისი, ისეა გათქვეფილი პოეზია-მღერაში, როგორც გოგლიმოგლი ონავარი კოკროჭინა გოგოს ჭიქაში. თუ ჩემი არ გჯერათ, შეგიძლია გადაამოწმოთ (ძებნა).

      მაგრამ წლევანდელი გაზაფხული ამ მხრივ, მაინცდამაინც სათნო და საყვარელი არ გამოდგა, პირიქით - წვიმამ და დაუსრულებელმა ქროლვამ, ჰორიზონტის ოთხივე მხრიდან, ჭერმის თუ იასამნის სურნელის სადღაც მოისროლა და ამწვანებით ტკბობაც არ გვაცადა, ამიტომ პირდაპირ ზაფხულს ვეხოტბოთ, ოღონდ ჰაიკუს საშუალებით..

      მაშ ასე, რამდენიმე საზაფხულო ჰაიკუ.

ზაფხულო, სად ხარ?
შენ ახლა აქ უნდა იყო.
კარგი, ჩვენ დაგელოდებით!

დათბა.
ბაღში დალევის დროა.
მოიყვანე ყველა ცხელი მეგობარი.

არ გინდა ადგომა.
ფეხები ოფლიანდება ამ ფირფიტაზე.
როგორი უხერხულია.

ქვიშა ჩემს ფეხისთითებს შორის.
კარგი. მოიცა, არა მხოლოდ თითებსშორის.
სერიოზულად, დამეხმარეეეთ!

ზეციური იოგურტი.
ჩემი სული ტკბება სიამოვნებით.
შენ ეს სიხარული მომიტანე.

საყვარელი მზე ჩემს სახეზე.
სათვალე დამრჩა.
დაეხმარეთ უსინათლოს. 

გასაოცარი ნაყინი.
გადავიღოთ თითო ფოტო.
გემრიელი რძე.

მზის რუჯი ფეხებზე.
მზისგან დამცავი ფაცხაში.
ვეღარ ვჯდებიიიი!

რა შეეხო ჩემს ფეხებს?
რა მნიშვნელობა აქვს, ცურვას წესები არ აქვს.
მე აქ ვიდგები!

შემოამატეთ...