გვაპატიე შენ, ვინც არ უნდა იყო მანდ.

მე, ერთი უბრალო მოკვდავი მთელი კაცობრიობის სახელით გთხოვ პატიებას.

გვაპატიე შენს უნებისყოფო, ეგოისტ შვილებს, აპატიე ურწმუნოებს და მათაც, ვისაც სწამთ.

აპატიე ჭკვიანებს და უგნურებს, აპატიე ცოდვილებს და უცოდველებს.

შენც ხომ პატიებას გვასწავლი, ხოდა გვაპატიე.

გვაპატიე, რომ უნებურად გავფლანგეთ უმანკოება.

გვაპატიე, რომ სადღაც დავკარგეთ უბრალოება.

გვაპატიე, რომ დავამახინჯეთ შენგან მოცემული სილამაზე.

გვაპატიე, რომ სიკეთის ნიღბით ბოროტებას ჩავდივართ ხშირად.

გვაპატიე, რომ სიყვარულის სახელით სიძულვილს ვთესავთ.

გვაპატიე, რომ სიმართლეში სიცრუეს ვაქსოვთ და ჩვენ თვითონ გვჯერა.

გვაპატიე ადამის მოდგმას, რომ ამპარტავნებით თითქმის დავჩრდილეთ შენგან მიღებული ნათელი.

გვაპატიე სასოწარკვეთა…

თვითმკვლელებსაც

აპატიე, ისე მკვლელებსაც.

არ იცოდნენ მათ…

არ სჯეროდათ, რომ მანდ, სადღაც შენ ხარ და ყველას გვხედავ.

არ უნდოდათ გაგება, რომ მიწიერი სამართალი თოჯინების თეატრია მხოლოდ.

აპატიე, შეუნდე შენს გზააბნეულ შვილებს.

შეუნდე კაცობრიობას. ვინც არ უნდა იყო მანდ…

და ჩვენც შეგინდობთ, რომ გაგვაჩინე.