იქ დამამკვიდრე, მეუფეო, სადაც აფრიან
ნავს ანანავებს გაელვება უცხო მშვენების,
თვალს ადევნებენ ფერიები სულთა ბენეფისს
და ზეციური მხედრობანი შუქში დაქრიან.

- მოძმის ღალატი, მოძალება ავი ენების,
თუმც, დამერწმუნე, სინანული აუხდენელის
მზის მიდრეკისას ერთიორად უფრო მძაფრია.

- მეც შემამზადე საუკუნო საზღაურისთვის:
ცის სასანთლიდან დამანათე შუქი მოსანთლის,
კვლავ შეივედრე გატანჯული ჩემი გენია
და ზეციერთან წარმადგინე სამსჯავროსათვის,
როგორც აქამდე არაერთი წარგიდგენია...